K. SchippersCritiques

De Ruimte van Henry Cannon (The Space of Henry Cannon) is from the Dutch printing firm of Drukkerij Rosbeek published around 1980, it is the seventeenth in a series of promotional pieces showing off their printing talents. It is, as one can see, photographs made by Joost Guntenaar of a collection of crushed 99 soda cans collected by Henry Cannon. An alternate title could have been 98 Cokes and a Pepsi if one wished to bring an echo of Ruscha into the conversation. Surely the tongue-in-cheek "cola wars" punch-line fits but maybe an allusion to Warhol is better; iconic brand of Americana met with shiny metallic violence. Sculptures too flat for John Chamberlain but perfect for a printed page, recto and verso = one can.

De wereld bestaat uit honderdduizenden min of meer losse details, maar zien wij ook de ‘ruimte tussen de dingen’? De schrijver, in Londen op zoek naar een adres, zoekt op een speelse, niet-wetenschappelijke en intuïtieve wijze naar de verbanden en de essentie½

Korte beschouwingen mogelijk opgetekend aan de hand van dagboek aantekeningen. De meeste stukken behandelen film en andere kunsten. Jan Hanlo komt veelvuldig voor in dit boek.

Met dit boekje over Europa wil het Maria Austria Instituut laten zien dat zijn archieven over de grenzen reiken. Europa is een kruiwagen vol kikkers. Dat blijkt niet alleen iedere dag uit het nieuws, het blijkt ook uit de fotografie die het MAI beheert. De afbeeldingen in het boekje worden bijeengehouden met een kaft die voor alle zekerheid is versterkt met snippers van de Duitse Mark. Het boekje is een verzameling Europa in alle toonaarden en vooral een Europa onderweg. Bij de samenstelling ervan is aan alles gedacht: Istanbul is alvast in het rijtje opgenomen. Moskou ook, doch alleen omdat de stad binnen geografisch Europa valt. De archieven van het MAI zijn daarentegen grenzeloos. K.Schippers beschrijft in de tekst een aantal Europese omzwervingen die hij had met collega auteur en fotograaf Philip Mechanicus.

Lichtvoetige proza: roman, verhalen, en poëzie over herinneringen, aan de hand van muziek en reizen. De tijd loopt moeiteloos door elkaar heen. De muziek van George Gerschwin brengt hem terug naar zijn jeugdjaren, samen met zijn broer Maarten, in en rond de tweede wereld oorlog (WO II). De reizen volgen het leven George (en Ira) Gerschwin van voor WO II en Kurt (en Ernst) Schwitters voor en tijdens WO II.

* Nope. Don't even bother.

Na een interessant begin blijft het boek haken in z'n opzet en blijft het voor mij helaas steken bij de interessante opzet. Het verhaal loopt na het begin minder lekker en dooft uit door herhaling en gebrek aan nieuwe beelden.

Fantastisch boek dat ik in 1972 las: de ondertitel, daar gaat het over-gesprekken met een man die na een dag kantoor een wandeling naar zijn stamcafé maakt en wat hij al wandelend meemaakt, ondervraagd door K.Schippers.De rest van de ondertitel maken de gesprekken tot een soort fictie. In latere drukken zie je op de omslag (hier afgebeeld) dan ook "Roman"verschijnen-waarmee de gesprekken dus eigenlijk bedacht lijken te zijn.Maar de details van de wandelingen-geweldig.

speels boek over literatuur en invallen. Er bestaat een apart genre boeken dat door duo's is geschreven. Ik bedoel dan niet duo's die samen een boek schrijven, als Sjöwall en Wahloo of Nicci French, en waarbij je niet meer kunt zien wie nu eigenlijk precies wat geschreven heeft. Ook boeken met gewone brieven vallen er niet onder, al zijn brievenboeken waarin de correspondentie van beide kanten is opgenomen ook vrij zeldzaam. Het gaat mij om duo's die op elkaar reagerend samen een boek maken. Ik ken in Nederland eigenlijk maar drie boeken die aan die beschrijving voldoen, en die drie zijn erg leuk.

128 vel schrijfpapier is een boek dat ontstond toen C Buddingh' en K Schippers elkaar van tijd tot tijd iets gingen toesturen, zomaar, omdat ze er zin in hadden. Dat leverde een boek op vol gedichten, anekdotes, tekeningen, cartoons, schaakpartijen en andere teksten, die vaak, maar niet altijd, een reactie zijn op de vorige tekst. En dat laatste, dat associatieve, maakt dat het boek, hoewel het volledig uit losse fragmenten bestaat, een eigenaardig soort samenhang krijgt. (uit : www.moorsmagazine.nl )