MEVROUW POLLIFAX OP SAFARI; Dorothy Gilman

In de genoeglijke woning in het knusse New Brunswick, New Jersey, rinkelt de telefoon van mevrouw Pollifax. Het is meneer Carstairs van de CIA met een nieuwe opdracht en dus dagen er voor het onbevangen grootmoedertje nieuwe, gevaarvolle avonturen. Want behalve onschuldige hobby's als tuinieren en het verzorgen van zieke medemensen, houdt Emily Pollifax er een hoogst merkwaardige, zij het diep verborgen hartstocht op na, namelijk het intrigerende spel van geheim agente. Ditmaal stuurt de CIA het lieve dametje - dat uiterst bedreven is in karate - op safari in een Afrikaans natuurreservaat. De opdracht luidt: het onopvallend fotograferen van haar medereizigers, onder wie zich een berucht huurmoordenaar moet bevinden. En dus koopt Emily een hoed die op een tropenhelm lijkt en een veelkleurige parasol en vertrekt. Maar terwijl ze geniet van de overweldigende natuur en de aanblik van olifanten en luipaarden, vraagt ze zich verwonderd af wie van haar medereizigers nu wel een moordenaar kan zijn. Ze lijken allemaal zo gewoon en onschuldig, in het bijzonder de aantrekkelijke en charmante weduwnaar Cyrus Reed. Er bloeit een late romance op, die Emily evenwel niet van haar verantwoordelijke taak afhoudt. En ze zou geen Emily Pollifax heten, wanneer ze de haar gegeven instructies niet wat rekbaar interpreteerde. Daardoor komt ze echter terecht in een stroomversnelling van uiterst hachelijke gebeurtenissen en ontsnapt maar op het nippertje aan de dood in het ruige oerwoud van Zambia.

HET TEKEN VAN DE DRAAK; Alfred Coppel

Toen de mooie balletdanseres bij haar stervende minnaar neerknielde, mompelde deze: "Geel... geval... geel..." Wat hij bedoelde was slechts bekend aan een handvol hoge Russische officieren, en een geheim dat tot iedere prijs bewaard diende te worden. De adjudant van de Amerikaanse president, kolonel Harry Grant, was echter vastbesloten de oplossing van het raadsel te vinden. Een gedeelte van de puzzel bevond zich in een afgelegen provincie van China, waar geleerden en technici een test voorbereidden met een vreeswekkend nieuw laser-wapen, een project dat de code-naam Draak droeg. Een ander stuk van de puzzel kon worden gevonden in de ziekenkamer waar partijsecretaris Kirov van de Sovjetunie stervende was; en een derde deel in de Chinese Zee, waar Russische schepen zich voor actie groepeerden. De oorlogsmachinerie komt meedogenloos op gang wanneer de drie supermachten van de wereld de strijd aanbinden om de Draak respectievelijk te beschermen, te verlammen en te vernietigen.

EEN TIJDLOOS OORD; Ellen Bromfield Geld

Zodra je de snelweg verlaat en de kronkelige ongeplaveide weg naar de vallei opgaat, voel je de bekoring ervan. Het is lente. In de schuur staat een pasgeboren kalf en de boomgaard komt in bloei. Doch Cass en Dan Fagan zijn bevangen door gevoelens van onlust bij het ploegen van het land, dat zij hebben geërfd van Cass' vader, de schrijver Thomas Barr. Een makelaarsfirma die zich bezighoudt met de ontwikkeling van nieuwe projecten heeft plannen ontworpen voor een snelweg, met daaraan motels en recreatieparken, ten einde de vallei te ontsluiten en het huis van Thomas Barr open te stellen voor toeristen. Terwijl hun buren er al over praten om de boel te verkopen, verzeilen Cass en Dan met hun gezin plotseling in een veel ingrijpender persoonlijke crisis, die ieder op zijn eigen wijze moet oplossen. Het lezen van deze diep doorvoelde roman over de liefde van een man en een vrouw voor elkaar, voor hun kinderen en voor het land dat hen zo dierbaar is, is als een tocht door hun tijdeloze vallei en het ervaren van een levenswijze, die helaas maar al te snel verdwijnt. Ten behoeve van de lezer zij hier nog opgemerkt dat het verhaal zich een aantal jaren geleden afspeelt, toen de oorlog in Vietnam voor de Verenigde Staten nog niet tot het verleden behoorde.

JAN MAARTEN; T. de Vries-Kruyt

"Hoe is uw zoon zó geworden?" De vraag die de titel vormt van het eerste hoofdstuk van het navolgende boekje, en die uitdrukking geeft aan de verbazing over het feit dat Jan Maarten - toch niet meer dan een "gemiddelde" mongool - een zo normale indruk maakt. Hoe dit werd bereikt schildert Jan Maartens moeder op een pakkende, directe wijze. Een verhaal dat veel mensen, zij het ouders dan wel verzorgers van mongoloïde kinderen, een hart onder de riem zal steken, daar het aantoont welke bevredigende resultaten er kunnen worden bereikt met liefde, toewijding en gezond verstand. Een verhaal ook dat er daarnaast zeker toe zal bijdragen (of liever, er al zeer veel toe bijgedragen heeft) om het nog steeds bestaande onbegrip ten aanzien van mongoloïde mensen weg te nemen.

Bron: Readers digest 82