Urbain Vermeulen

Hoogleraar en islamkenner Urbain Vermeulen (1940-2016) schuwde de polemiek niet, leverde openlijk kritiek op bepaalde praktijken in de moslimwereld, en weet dat ook aan de kern van het islamgeloof zelf. Dat leverde hem in de media de reputatie van radicale moslimvreter op, en zelfs (tijdelijk) een blaam door zijn collega’s professoren.
In dit boekje herhaalt Vermeulen zijn scepticisme over de mogelijkheid tot een gelijkwaardige dialoog met de moslimgemeenschap, en hij valt ook uit tegen de lankmoedigheid waarmee het westen zich opstelt tegenover de islam, een tolerantie die helemaal niet beantwoord wordt aan de andere kant. Hij wijst herhaaldelijk op de verstarring die de laatste 5 eeuwen in de moslimwereld is opgetreden en de bijna paranoïde opstelling die er heerst ten aanzien van het westen en het christendom in het bijzonder. Daartegenover staat de verregaande aanpassing die het christendom heeft ondergaan onder invloed van golven van kritiek in eigen kring en daarbuiten.
Dit boekje is dus erg polemisch, en daar heb ik geen probleem mee. Wel neemt de tekst af en toe een pamflettaire toon aan, stuurt Vermeulen stellingen de wereld in zonder die deugdelijk te beargumenteren, en dat is storend, omdat in deze materie al genoeg populisme de boventoon voert. Dan volg ik eerder de grondige aanpak van zijn Leuvense college Emilio Platti, die misschien soms wel de kool en de geit spaarde, maar zijn stellingen toch veel grondiger en evenwichtiger beargumenteerde.
Waar ik het absoluut eens ben met Vermeulen is dat er nog altijd in onze maatschappij te weinig kennis is over de islam. Dat was in 1999 zo, en is helaas bijna 20 jaar later nog altijd zo.… (plus d'informations)