Paul Polman

Het boek bepleit om verder te gaan dan het belang voor aandeelhouders, toeleveranciers en afnemers, maar denk ook aan de aarde en zijn bewoners; investeer kapitaal en denk minder aan de korte termijn belangen van de aandeelhouders (“stop quarterly reports”); en wees open voor echte brede samenwerking

Ondanks de goede kritieken, houdt ik niet van dit soort business boeken met rijtjes en bullets, die de zogenaamde ‘waarheid’ uitdragen. Ook al is de ’waarheid’ opgehangen aan iets goeds, in dit geval de positieve rol die de industrie kan hebben in het duurzaamheid vraagstuk. De auteurs zijn meestal te zelfingenomen, en zijn het hele boek bezig om de lezer te overtuigen dat zij gelijk hebben.

Ook al is dit boek voor de industrie geschreven, stoort het ‘egocentrisme’ me wel. Zij gaan het doen, met hun stakeholders, en de overheid moet ze helpen om de gelijke marktkansen te bewaken. Het klinkt erg Rutte en neo-liberalistisch. Het boek heeft wel kritiek op het kapitalisme en het liberalisme, maar spreekt zich daarin zelf soms tegen. Net als Rutte.… (plus d'informations)