Esther Jansma
Auteur de Hier is de tijd gedichten
Œuvres de Esther Jansma
liefste, Apeetje : jubileumgedichten — Auteur — 3 exemplaires
Rememberings: the development and application of local and regional tree-ring chronologiesbof oak for thr purposes of… (1995) 2 exemplaires
Duizend 1 exemplaire
De eenentwintigste deur — Auteur — 1 exemplaire
Oeuvres associées
De Nederlandse poëzie van de negentiende en twintigste eeuw in duizend en enige gedichten (1979) — Contributeur, quelques éditions — 193 exemplaires
Étiqueté
Partage des connaissances
- Nom légal
- Jansma, Esther
- Date de naissance
- 1958-12-24
- Sexe
- female
- Nationalité
- Nederland
- Lieu de naissance
- Amsterdam, Noord-Holland, Nederland
- Professions
- dendrochronoloog
dichter - Relations
- Akker, Wiljan van den (echtg.)
Winter, Julian (gezamenlijk pseud. met Wiljan van den Akker) - Organisations
- Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Stichting Nederlands centrum voor Dendrochronologie
Universiteit Utrecht - Prix et distinctions
- VSB Poëzieprijs (1999)
Hughes C. Pernathprijs (2001)
Jan Campertprijs (2006)
A. Roland Holst Prijs (2006) - Courte biographie
- Julian Winter is een gezamenlijk pseud. van Esther Jansma en Wiljan van den Akker.
Membres
Critiques
3 essays van wisselend kwaliteit die wel inzicht geven in de (wijze van maken van ) de gedichten van Esther Jansma.
Prix et récompenses
Vous aimerez peut-être aussi
Auteurs associés
Statistiques
- Œuvres
- 17
- Aussi par
- 3
- Membres
- 93
- Popularité
- #200,859
- Évaluation
- 3.7
- Critiques
- 2
- ISBN
- 15
- Langues
- 2
Wow, wat een bundel. Nu het uit is zit ik een beetje in een zwart, of moet ik zeggen blauw, gat (naar analogie met de prachtige cover)?
De spronglaag is geen verzameling gedichten; het is een memoir, een sprookje, een aanklacht, een herinnering. De teksten zijn korte gedichten, prozagedichten, verhaaltjes. Maar alles past wondermooi in elkaar, wisselt perfect af en is even geniaal. Ik las al een paar van deze gedichten in Het Liegend Konijn 2021/2 en was er toen al ondersteboven van.
Jansma schrijft met omfloerste bokshandschoenen, je zou het tragikomisch kunnen noemen. Ik noem het Fleabag 2: elk detail is perfect, lachen en huilen wisselen elkaar in een moordend tempo af. Het is immens pijnlijk en ontroerend én mooi en je wil zo graag dat alles anders had kunnen/mogen lopen (The Priest, in dit geval: De brulkikker).
‘De crux is liefde’ en wat een liefde; voor de taal, de verbeelding, het leven.
Erg, erg, erg aangrijpend. Prijsbeest.… (plus d'informations)