Simona Lo Iacono

Het mooie uitgangspunt levert een gemiddeld boek op. 1957: Giuseppe Tomasi de Lampedusa ligt op sterven in een Romeins ziekenhuis en gaat in gedachten terug naar zijn kindertijd waarover hij ook mooi heeft geschreven (https://www.librarything.nl/work/25736136/book/192735387). Lo Iacono laat afwisselend de jonge en de oude Lampedusa aan het woord. Daarbij baseert ze zich deels op een interview dat ze mocht hebben met de adoptiefzoon van Lampedusa, Giocchino Lanza Tomasi. In rel="nofollow" target="_top">https://www.librarything.nl/work/14418728/book/111501684 zijn heel wat foto's terug te vinden die dit verzonnen verhaal wel mooi ondersteunen.
En over het boek zelf? Iacono kan wel een verhaal vertellen en als lezer kan je vlot mee heen en weer springen tussen verleden en heden, tussen droom en werkelijkheid, tussen melancholie en levenslust, tussen hoop en angst. Al met al vrij geloofwaardig gebracht.… (plus d'informations)