Ce site utilise des cookies pour fournir nos services, optimiser les performances, pour les analyses, et (si vous n'êtes pas connecté) pour les publicités. En utilisant Librarything, vous reconnaissez avoir lu et compris nos conditions générales d'utilisation et de services. Votre utilisation du site et de ses services vaut acceptation de ces conditions et termes.
Résultats trouvés sur Google Books
Cliquer sur une vignette pour aller sur Google Books.
Un barco con drogas va a cruzar el Atlántico para alijar en las costas gallegas. Un juez tenaz está sobre aviso y se dispone a interceptarlo, para asestar un duro golpe al narcotráfico. Pero la trama se complica con la inesperada aparición de otro gran alijo en marcha y con un ajuste de cuentas entre los nuevos capos, herederos del viejo patrón del contrabando de tabaco Don Orlando, que sigue con atención desde la cárcel todo lo que sucede.El detective Nivardo Castro y el periodista Carlos Conde (ya familiares por su presencia en El misterio del barco perdido y La guerra del tabaco) tienen un mirador privilegiado en este laberinto de fuegos cruzados, en el que alcanzan, con su investigación, un protagonismo decisivo. Una acción intensa, de ritmo fuerte y rápido, lleva al lector hasta un final imprevisible y violento.Carlos G. Reigosa consigue en Narcos la tensión y la ágil sobriedad de la mejor narrativa de aventuras, en un ambiente de transición rural-urbano evocado con fluidez y acierto, donde las viejas tradiciones conviven con el dinero fácil, el crimen y la prostitución. Una novela lúcidamente imbricada en la realidad de finales del siglo XX, que tiene sus prolongaciones en el actual.… (plus d'informations)
Inscrivez-vous à LibraryThing pour découvrir si vous aimerez ce livre
▾Discussions (À propos des liens)
Actuellement, il n'y a pas de discussions au sujet de ce livre.
▾Critiques des utilisateurs
Narcos, de Carlos G. Reigosa (daniglez escribe no seu bloc "A lei de Lem")
Esta novela comeza describindo como o protagonista, Carlos Conde, atópase nun momento de falta de inspiración escritora. O autor, nunha especie de exercicio meta-literario, dános unha pequena lección de como se debe encamiñar un escrito para que guste, para que enganche ao lector. O protagonista, no seu intento de parir o inicio da historia é interrompido por un home que lle pide atoparse con el en Vigo. Este home, Mario Cendán, pídelle que escriba sobre os narcotraficantes. Cendán entende que é o xeito de combatelos, que a lei non é efectiva contra eles e que o mellor é que se saiba quen e que son realmente.
Carlos Conde acepta o encargo e busca a axuda do seu amigo detective Nivardo Castro. Xuntos acabarán no medio do lume cruzado entre os amos do fume das Rias Baixas, das cidades de Maarmariz, Vilavedra e Ogrovas (Nomes ficticios que esconden nomes de lugares moi reais: Marín? Vilagarcía? O Grove?). Os “narcos” son uns cantos. Os máis importantes quizais son: Roque Caruncho o mozo ambicioso que aspira a destacar no negocio; Pablo Mingallos, home sinxelo que non vive de xeito ostentoso e veterano no negocio; e Don Orlando, encarcerado pero sen estar desligado do negocio, ten coñecemento de todo o que sucede.
A rivalidade contida desbórdase cando a filla de Pablo Mingallos namórase dun médico, dun alleo ao negocio, no canto de facelo dun dos Castiñeiro. Mingallos, que desconfía da reacción dos Castiñeiro e tamén ve como a idade suxírelle a retirada, móstrase favorable á elección da súa filla. Pero a mecha acéndese co asasinato de Rodrigo, o médico. Mingallos responde e empeza un tenso e paulatino enfrontamento entre os narcos mentres se planea a chegada dun alixo importante.
Da chegada da carga tamén teñen coñecemento Carlos Conde e Nivardo Castro. Estes compartirán a información co xuíz Rafael García Salas. Conde non quere deixar escapar a oportunidade de poder escribir unha boa reportaxe. O xuíz, ambicioso nos seus obxectivos, non quere actuar se non ten a certeza de poder pillar aos peixes máis gordos, de forma que o premio do prestixio pola acción sexa o maior posible. Conde xa teme que o xuíz acabe por non mover peza, ou ben facelo demasiado tarde.
A clase subliminal sobre escritura non se repite, pero si que hai ao longo da novela unha moi ben levada discusión sobre as implicacións sociais da profesión (xornalística, neste caso). Respectar o anonimato das fontes, non revelar segundo que información, conseguir que unha información sexa críbel e útil,….. É na relación co xuíz onde Conde dános a mellor lección que ofrece a historia, un auténtico xesto de xenerosidade: dar sen esperar nada a cambio, ser consecuente con aquilo que é mellor e non antepoñer intereses persoais diante doutros máis importantes. Carlos Conde, comprometido co caso que lle tocou investigar, fará o posible para que o xuíz non se quede como un paspán mirándoas pasar. Conseguirao? E se conségueo, atraparán a todos os narcotraficantes?
Références à cette œuvre sur des ressources externes.
Wikipédia en anglais
Aucun
▾Descriptions de livres
Un barco con drogas va a cruzar el Atlántico para alijar en las costas gallegas. Un juez tenaz está sobre aviso y se dispone a interceptarlo, para asestar un duro golpe al narcotráfico. Pero la trama se complica con la inesperada aparición de otro gran alijo en marcha y con un ajuste de cuentas entre los nuevos capos, herederos del viejo patrón del contrabando de tabaco Don Orlando, que sigue con atención desde la cárcel todo lo que sucede.El detective Nivardo Castro y el periodista Carlos Conde (ya familiares por su presencia en El misterio del barco perdido y La guerra del tabaco) tienen un mirador privilegiado en este laberinto de fuegos cruzados, en el que alcanzan, con su investigación, un protagonismo decisivo. Una acción intensa, de ritmo fuerte y rápido, lleva al lector hasta un final imprevisible y violento.Carlos G. Reigosa consigue en Narcos la tensión y la ágil sobriedad de la mejor narrativa de aventuras, en un ambiente de transición rural-urbano evocado con fluidez y acierto, donde las viejas tradiciones conviven con el dinero fácil, el crimen y la prostitución. Una novela lúcidamente imbricada en la realidad de finales del siglo XX, que tiene sus prolongaciones en el actual.
▾Descriptions provenant de bibliothèques
Aucune description trouvée dans une bibliothèque
▾Description selon les utilisateurs de LibraryThing
Google Books — Chargement...
(daniglez escribe no seu bloc "A lei de Lem")
Esta novela comeza describindo como o protagonista, Carlos Conde, atópase nun momento de falta de inspiración escritora. O autor, nunha especie de exercicio meta-literario, dános unha pequena lección de como se debe encamiñar un escrito para que guste, para que enganche ao lector. O protagonista, no seu intento de parir o inicio da historia é interrompido por un home que lle pide atoparse con el en Vigo. Este home, Mario Cendán, pídelle que escriba sobre os narcotraficantes. Cendán entende que é o xeito de combatelos, que a lei non é efectiva contra eles e que o mellor é que se saiba quen e que son realmente.
Carlos Conde acepta o encargo e busca a axuda do seu amigo detective Nivardo Castro. Xuntos acabarán no medio do lume cruzado entre os amos do fume das Rias Baixas, das cidades de Maarmariz, Vilavedra e Ogrovas (Nomes ficticios que esconden nomes de lugares moi reais: Marín? Vilagarcía? O Grove?). Os “narcos” son uns cantos. Os máis importantes quizais son: Roque Caruncho o mozo ambicioso que aspira a destacar no negocio; Pablo Mingallos, home sinxelo que non vive de xeito ostentoso e veterano no negocio; e Don Orlando, encarcerado pero sen estar desligado do negocio, ten coñecemento de todo o que sucede.
A rivalidade contida desbórdase cando a filla de Pablo Mingallos namórase dun médico, dun alleo ao negocio, no canto de facelo dun dos Castiñeiro. Mingallos, que desconfía da reacción dos Castiñeiro e tamén ve como a idade suxírelle a retirada, móstrase favorable á elección da súa filla. Pero a mecha acéndese co asasinato de Rodrigo, o médico. Mingallos responde e empeza un tenso e paulatino enfrontamento entre os narcos mentres se planea a chegada dun alixo importante.
Da chegada da carga tamén teñen coñecemento Carlos Conde e Nivardo Castro. Estes compartirán a información co xuíz Rafael García Salas. Conde non quere deixar escapar a oportunidade de poder escribir unha boa reportaxe. O xuíz, ambicioso nos seus obxectivos, non quere actuar se non ten a certeza de poder pillar aos peixes máis gordos, de forma que o premio do prestixio pola acción sexa o maior posible. Conde xa teme que o xuíz acabe por non mover peza, ou ben facelo demasiado tarde.
A clase subliminal sobre escritura non se repite, pero si que hai ao longo da novela unha moi ben levada discusión sobre as implicacións sociais da profesión (xornalística, neste caso). Respectar o anonimato das fontes, non revelar segundo que información, conseguir que unha información sexa críbel e útil,….. É na relación co xuíz onde Conde dános a mellor lección que ofrece a historia, un auténtico xesto de xenerosidade: dar sen esperar nada a cambio, ser consecuente con aquilo que é mellor e non antepoñer intereses persoais diante doutros máis importantes. Carlos Conde, comprometido co caso que lle tocou investigar, fará o posible para que o xuíz non se quede como un paspán mirándoas pasar. Conseguirao? E se conségueo, atraparán a todos os narcotraficantes?