Vrijmoedige Herinneringen van Piet Bakker.
Dit is een mooie uitgave met tekeningen van Jo Spier, heel summier en toch zeer kenmerkend. De herinneringen zelf zijn deels aangrijpend. Met Bakker ruik je de Pijp, voel je de bedomptheid, beleef je het carpe diem van de schoffies. De herinneringen wisselt hij af met bespiegelingen die van levenservaring en tolerantie getuigen. Deels is het misschien wat gedateerd, gestoord heeft mij dat niet.
In het begin schetst hij hoe hij met zijn ouders in de Pijp belandt, een afdaling op de sociale ladder, "Van sunlight- tot groene zeep". En, vervolgt hij, "Moeilijk is het ook, dat je nooit heelemaal groene zeep kunt worden, als je eens door sunlight verwend bent", waarna hij voor de Bolsjewieken gevluchte grootvorsten in Parijs aanhaalt die "flesschen" spoelend dat toch zeker zullen begrijpen. 't Is geestig, persoonlijk, bespiegelend, onderhoudend. Een uitstekend tijdsbeeld, een vlotte pen.