Tragisch zoals tragisch hoort te zijn. ( )

This is a deceptively simple little story, adapted from a real case, of a young man who turned up on a beach in Sheerness with no identification and apparently unable — or unwilling — to talk, but quite happy to play the piano. Bernlef ties this in with the tough rural culture of the northern Netherlands, where the wind is always blowing in your face and no-one wastes their breath on talking, to make us think about the uses and dangers of silence. Very nicely done. ( )

Een man van weinig woorden wordt in Dover achtergelaten door een Engels meisje met wie hij door Europa reist. Hij zwijgt, zoals hij dat zijn hele leven gewend is geweest waardoor hij niet geïdentificeerd kan worden.

gelezen in 2009 en in okt/nov 2017; het verhaal was nog een beetje blijven hangen, maar diverse locaties was ik kwijt. Een herlezing is zeker de moeite waard. Een van mijn favoriete auteurs; rustige schrijfstijl; mooie woordkeuze. ( )

beetje beladen boek, ik werd er ongemakkelijk van. De jongen, Thomas, groeit op bij 2 ouders die vrijwel niet praten. Vooral de vader is nogal gewelddadig naar vrouw en kind toe, hij uit zich niet op een betere manier. ( )