Mengeling van geëngageerde en boerse gedichten. Sprak me niet echt aan ( )

Het Brechtjaar heeft een krachtige impuls gegeven aan het vertalen van de dichter, die vanwege zijn veelzijdigheid wel eens de 'Goethe van de 20e eeuw' is genoemd. Dit jaar verschijnen er in ons taalgebied maar eventjes vier bloemlezingen uit zijn poëzie. Anders dan de selectie die Martin Mooij maakte, is dit - zoals het eigenlijk hoort - een tweetalige uitgave. Ze bevat eveneens een 60-tal gedichten, zij het dat de keuze hier origineler is en voor de Brecht-liefhebber nog verrassingen inhoudt. Dat neemt niet weg dat ze ook bekende gedichten bevat als 'Herinnering aan Marie A.', 'Legende van de dode soldaat', 'Vragen van een lezende arbeider', 'Aan wie na ons komen', 'Op een Chinese leeuw uit theewortelhout' en dergelijke. De gedichten - waaronder balladen, liederen en epigramachtige elegieën - zijn chronologisch geordend, waardoor je een mooi overzicht krijgt van Brechts ontwikkeling. Achteraan is de herkomst van de teksten nauwkeurig aangegeven.

Net als in de recentste wetenschappelijke uitgave wordt hier de eerste geautoriseerde versie gepresenteerd. De informatieve inleiding gaat in op leven en werk van 'Brecht & co.' alsmede de receptie ervan. Boeiend is dat in de schets van Brechts ontwikkeling als dichter telkens verwezen wordt naar teksten uit deze bloemlezing, al is het een raadsel waarom de inleider ophoudt bij de 'Svendborger Gedichte' (1939) en niets zegt over de anders geaarde 'Buckower Elegien' van de jaren '50. Verrassend is de opname van een aantal erotische gedichten, die wegens hun vrijmoedigheid de meeste bloemlezingen nooit halen. De vertalingen, veelal de vrucht van teamwerk, zijn geslaagd, hier en daar zelfs congeniaal. De 'Terzinen over de liefde' zweven haast zo prachtig in het Nederlands als in de oorspronkelijke tekst. Het verraden dat vertalen altijd ook een beetje is, blijft beperkt. Omdat er consequent gekozen werd voor het rijm, wordt Brechts eigenzinnige woordvolgorde wel 's genormaliseerd, en Brechts brutale toon verglijdt bij het vertaling soms in puberaal woordvertoon ('Misdaadlied van Mackie met het mes'). Het boekje kreeg een mooie band en stofomslag; jammer dat door het bescheiden formaat ook het letterkorps vrij klein is. ( )