'Een modewoord, dat nog geen enkel teken van teruggang vertoont, is "ergens". Ik ken mensen, die bijna geen zin zonder deze volmaakt zinloze toevoeging kunnen uitspreken. "Ergers is hij wel geschikt". Wat betekent dit
in vredesnaam? Zijn hiermee de benen van de man bedoeld of heeft de spreker zijn achterwerk op het oog? We hebben hier toch met een lokale aanduiding te maken, maar als je vraagt of deze plek ook nader gepreciseerd
kan worden, ontmoet je de groolste verbazing "Nou, ik bedoel dat hij ergens wel geschikt is en zo". Klaar, uit.. Zeer geliefd is dit woord in artistieke kringen. U moet het maar eens proberen in een modern kunstzaaltje, waar u
voor een hoop ijzerdraad gezet wordt, dat in de catalogus als "Heimwee" staat aangeduid. Wanneer U dan zachtjes zegt: "Ergens doet 't me waf, dan staat u meteen hoog genoteerd. Misschien is er geen tweede volk ter wereld te vinden dat zich zo druk maakt over taalverval, taalvervuiling en de zuiverheid van de spreek- en schrijftaal, als de Nederlanders. Godfried Bornans gold als een goed stilist en schaarde zich regelmatig met veel gevoel voor relativeren en fijnzinnige humor onder de taalzuiveraars. In de bundel Schrijven is schrappen zijn Bornans' artikelen over taal en shcrijven bijeengebracht. Verplichte lektuur voor een ieder, die de Nederlandse taal een warm hart toedraagt.

Bron: achterflap ( )