Hilary Mantel schreef 'de geschiedschrijver moet waarachtigheid nastreven, hiij dient te luisteren naar de woorden die het verleden spreekt, maar hij moet communiceren in een taal die het heden begrijpt'. Dat doet Johan Op De Beeck 'bij het schrijven over Leopold II, een persoon over wie we alles denken te weten maar die ons nog steeds voor raadsels, morele dllemma's en interpretatieve keuzes plaatst' met de groots mogelijke waarachtigheid, onpartijdigheid en eerlijkheid. Na 750 pagina's geschreven door een meesterverteller, die lezen als een trein kunnen we zoals Op De Beeck het ook doet slecht eindigen met Karel van de Woestijne's besluit 'Ja, Leopold II is een groot figuur geweest, al kan over de kwaliteit van die grootsheid getwist worden.' ( )

Een serene en genuanceerde biografie. ( )