Akcja serialu rozpoczyna się w Warszawie w 1938 r. Do Ministerstwa Komunikacji podąża w wielkim pośpiechu objuczony rysunkami inżynier Stefan Kowalski (Wojciech Solarz). Zaaferowany wpada przypadkowo na ulicy na śliczną dziewczynę Basię (Marta Chodorowska), która pomaga mu zbierać porozrzucane projekty i nawet odprowadza go pod ministerstwo. Okazuje się, że Stefan jest już spóźniony na ważne spotkanie u ministra Piaseckiego w sprawie budowy warszawskiego metra. Pierwszą stacją zaprojektowaną w najdrobniejszych szczegółach przez młodego inżyniera z pracowni prof. Kaniewskiego (Jan Englert) jest Plac Napoleona. Zachwycona Basia nie może uwierzyć, że Warszawa wkrótce wzbogaci się o metro. Do 1973 roku powstanie aż 6 linii stołecznej kolei podziemnej. Rozpoczęto już wstępne prace budowlane, a projektem jest zainteresowany sam prezydent Starzyński. Metro ma ruszyć 1 sierpnia 1944r. Wybucha wojna. Podchorąży Kowalski wraz ze swymi ludźmi spotyka w lesie pielęgniarkę Basię, opatrująca rannych żołnierzy. Od razu rozpoznaje sympatyczną i ładną dziewczynę, na którą natknął się w drodze do ministerstwa, i która już wtedy wpadła mu w oko. Pomaga jej odtransportować rannych do prowizorycznego szpitala, zorganizowanego w szkole w Treblince. Wkrótce zamierza wyruszyć z oddziałem do stolicy, by walczyć. Kiedy dowiaduje się, że Warszawa skapitulowała, rozwiązuje swój skromny oddział i rozkazuje żołnierzom wracać do domu. W Treblince poznaje żydowskiego krawca, który szyje mu garnitur. Stefan postanawia niebawem jechać do domu, do rodziców. Żegna się z Basią, obiecując, że na pewno ją odwiedzi.
Akcja przenosi się do Łodzi, 70 lat później. Blisko 90 - letnia Barbara (Zofia Tomaszewska - Charewicz) ma być odznaczona medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", przyznawanym przez izraelski Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Yad Vashem, co wiąże się z wyjazdem do Izraela. Niechętny dalekiej podróży matki jest jej syn Marcin (Krzysztof Stroiński). (fonte: TVP)