In Sampler 2019 hebben vier jonge auteurs de gelegenheid gekregen met een kort verhaal te laten zien of zij inderdaad het literair talent anno morgen zijn.

Ik had even een leesblokkade en zocht iets niet al te moeilijks om mijzelf te kunnen verleiden om weer wat meer te lezen. Dat lukte uitstekend met dit boekje. De eerste twee verhalen hadden mij al snel te pakken en daarmee waren de twee laatste voor mij mindere verhalen toch goed te lezen omdat ik de smaak van het lezen weer te pakken had.

In het een-na-laatste verhaal Zand Kauwen is de bladspiegel een kwartslag gedraaid en staan er in de kantlijn app-tekstjes. Ik denk het idee te snappen maar voor mij werkte het niet. De app-tekstjes leidde mij te veel af en gaf me niet de verdieping in het geheel van de gebeurtenissen.
Het laatste verhaal genaamd Plekken om naar toe te gaan geschreven door Maureen Ghazel stoorde mij door de aanhoudende korte zinnen. Alsof iemand net heeft leren schrijven. Het onderwerp van iemand die voor het eerst naar het land van zijn vader gaat, resoneerde ook helemaal niet bij mij. Nu denk ik dat het onderwerp van een verhaal er weinig toe doet als het interessant geschreven is. Blijkbaar boeide mij de schrijfstijl te weinig om er nog wat van te kunnen maken.

Het eerste verhaal is van Yelena Schmitz en heet Voicemail. Ik moest er even inkomen maar toen werd ik door de schrijfstijl toch bij de les gehouden. Een fan van de vader van de verteller van het verhaal gaat wel heel ver. Jammer alleen dat ik gelijk doorzag hoe het zich uit zou spelen en ik was dan ook teleurgesteld dat het precies ging zoals ik had gedacht. Toch vond ik dit verhaal wel degelijk potentie hebben.

Het tweede verhaal was voor mij het meest interessante. In Wat doen we met Ovidius? beschrijft Nicole Kaandorp hoe een stel dat uit elkaar gaat door middel van de omgangsregeling van de goudvis, hun relatiebreuk verwerken. Het over en weer brengen van de goudvis voelt absurd en toch is het heel serieus waarbij het verdriet van het verlies overal doorheen te voelen is. Knap gedaan. Van Nicole Kaandorp wil ik wel meer lezen. En dat blijkt makkelijk te kunnen want ze heeft een aantal van haar verhalen op haar website (https://nicolekaandorp.com/teksten) staan. ( )

Nicole Kaandorp, Marie Borremans ( )