Chargement...

L'Assassinat d'une renoncule : Nouvelles et autres récits

par Alfred Döblin

Séries: Débuts d'un siècle (1984)

Membres	Critiques	Popularité	Évaluation moyenne	Discussions
103	1	264,655	(3.7)	Aucun

tous les utilisateurs

▾Membres

Récemment ajouté par

AndreaWerner, jonaswue, ernaisaduck, brotmesser_skills, raymond75011, bastate2, Bousso

▾Mots-clés

▾Recommandations de LibraryThing

▾Listes

Aucun

▾Aimerez-vous ce livre ?

Chargement...

Inscrivez-vous à LibraryThing pour découvrir si vous aimerez ce livre

▾Discussions (À propos des liens)

Actuellement, il n'y a pas de discussions au sujet de ce livre.

▾Critiques des utilisateurs

"Het succes van zijn eerste boek berustte voornamelijk op enkele meesterlijke, op de dieptepsychologie gebaseerde vertellingen, waarin hij beschrijft hoe de in een normale burger sluimerende psychische onderwereld tot uitbarsting komt. Op een gegeven moment raakt een tot in de pietluttigste details gecontroleerd mensenleven volledig ontwricht of een latent aanwezige drang duwt het stapje voor stapje en onontkoombaar naar een catastrofale psychische ontreddering. Dit bleef een steeds terugkerend thema van de verteller Döblin. Een schoolvoorbeeld hiervan is de titelnovelle "De moord op een boterbloem", waarin de kleine zakenman Michael Fischer de fatale gevolgen ondervindt van het feit dat hij onder het wandelen met zijn wandelstok een bloem "onthoofdt". Deze ogenschijnlijk toevallige gebeurtenis groeit de brave burger volledig boven het hoofd, want het is een symptoom van een in hem gegroeide crisis die het mechanisme van een ontluikende krankzinnigheid in werking zet, waardoor het idee-fixe een ongeneeslijk psychisch gebrek wordt. Als exacte beschrijving van een psychose doet dit verhaal aan de novelle "Lenz" van Georg Büchner denken. Maar ook de invloed van Sigmund Freud valt niet te loochenen en het werd terecht toegejuicht als een belangrijke stap naar een vernieuwende aanpak om de menselijke zieleroerselen weer te geven. In "De zeiltocht" wordt deze psychologische blik op de erotiek gericht. De totale ontreddering als fataal gevolg van de liefde is hier niet meer sprookjesachtig opgepoetst en vertekend, maar wordt als het toeslaan van een onbekende macht in het mondaine bestaan van de tegenwoordige mens weergegeven.
Het unieke van Döblin is dat hij in ieder werk een nieuw gezicht toont. Bij andere vertellers weet de lezer dat hij in wezen steeds dezelfde auteur terugvindt, die hij juist daarom al dan niet waardeert. Döblin daarentegen is een proteus die zich voortdurend verandert omdat geen van de waarheden die hij vindt hem op den duur bevredigt. Hij schokt de mensen en wekt bevreemding door zijn diversiteit, die een teken van zijn religieuze onrust is. Daarom kon hij bij het grote publiek niet echt aanslaan, want de gemiddelde lezer, ook de intellectueel, is gemakzuchtig en wil bevestigd worden, niet opgeschrikt. Dit rebelse karakter van zijn werk vinden we ook in deze selectie van zijn verhalen terug. Er is geen enkele Duitse schrijver van wie een verhalenbundel kan worden samengesteld die voor de lezer zoveel verrassingen in petto heeft." (

)