This is a lot darker, and more disturbing, than I thought it would be, which was fine with me. Interesting meditations on the possible relationships between human and animal. I finished it late last night, so I'm glad I didn't have nightmares about poisonous ants or man-eating squid or mad scientists. ( )

In de televisieserie Orphan Black speelt het boek The Island of Doctor Moreau een grote rol en ook in andere science fiction series ben ik deze titel nogal eens tegengekomen. Hoogste tijd om het zelf eens te lezen.

Naast de bijzonder plezierige schrijfstijl van H.G. Wells ben ik diep, diep onder de indruk van zijn vrije geest. De verhalen in deze uitgave (naast The Island of Doctor Moreau bevat het ook Aepyornis Island, The Sea Raiders en The Empire of the Ants) zijn alle geschreven eind negentiende eeuw en hebben de frisheid van onze tijd. Ongelooflijk hoeveel er op zijn ideeën is gebaseerd en alleen daarom is het een must-read voor alle science fiction liefhebbers. Het blijkt ook dat al zijn boeken nog altijd uitgegeven worden en terecht, wat een visionair.

The Island of Doctor Moreau is het verslag van een opvarende die aanspoelt op een eiland waar Doctor Moreau regeert en experimenteert. De verteller ontmoet beestachtige mensen (of zijn het mensachtige beesten?) die het resultaat zijn van Doctor Moreau zijn experimenten.
In de extra notities van deze uitgave wordt verteld dat in H.G. Wells zijn tijd er een felle discussie over vivisectie op dieren woedde. In onze tijd is de discussie over het experimenteren op dieren nog lang niet uitgeraasd, al lijken de rechten voor dieren wel wat toe te nemen. In ieder geval is het een onderwerp dat nog altijd zeer actueel is en met alle wetenschappelijke mogelijkheden misschien nog wel steeds actueler wordt.

De andere korte verhalen in deze uitgave gaan over het vinden van een uitgestorven dier (denk Jurrasic Park) en de mensheid die aangevallen wordt door verschillende soorten zwermen dieren. In het ene geval gaat het om een soort van kleine inktvissen en in het andere om groot uitgevallen mieren. De horror die uit deze verhalen spat, is er een waarvan nog heel wat schrijvers en scenaristen kunnen leren.

Ik had niet gedacht dat dit boek zo'n indruk op mij zou maken en ik ga dan ook zeker meer van H.G. Wells lezen. ( )