Yine Livaneli'nin bir kitabini hizlica ve severek okudum.
Bana gore iyi bir yazar basit cumlelerle en acik sekilde derdini anlatirken, hikayesiyle okuyucu surukleyip guclu duygular hissettirebilen yazardir.
Edebi ya da felsefi yazacagiz diye uzun anlasilmaz karisik cumleler kurmaya calisanlar, hem okuyucu kaciriyorlar hem de kendi hikayelerini kucumsuyorlar.
Bu sadece edebiyatta degil, bilimsel yazilarda, gazete kose yazilarinda da boyle. Derdinizi uzun ters cumlelerle degil, olabilecek en basit cumlelerle anlatmaniz lazim. Sonucta anlattiginizin gucu okuyanin anladigi olcude olacaktir.

Zulfu Livaneli yi cok yonlu bir sanatci, yetenekli bir muzisyen olarak bilirdim. Meger ayni zamanda cok guclu bir yazarmis. ( )