De top-100 aller tijden (van managementboeken) nadert zijn einde. Of de inhoud van deze boeken hebben geleid tot beter management is de vraag, en eigenlijk een onderzoek waard. Maar dat veel innovatieve bedrijfsbeslissingen gemaakt zijn zonder deze en andere boeken is evident. Gelukkig hebben diverse bedenkers de moeite genomen hun beweegredenen voor het nageslacht vast te leggen.
In The greatest business decisions of all time staan alle ‘grote Amerikaanse beslissingen’ onder elkaar, en dat heeft geresulteerd in een leuk en gemakkelijk leesbaar overzicht. Zo lezen we dat de oprichters van Hewlett - Packard hun bedrijfsfilosofie (teamwork , respect voor personeel en vertrouwen) als de ‘HP-way’ hebben vastgelegd.
Opvallend is dat de beslissers vaak CEO/aandeelhouders zijn. In de eerste plaats omdat deze beslissingen beter zijn vastgelegd dan die van willekeurige medewerkers diep verscholen in de organisatie. Maar soms kan niemand anders dan de CEO de beslissing maken. Zoals in het geval van Henry Ford. Deze automagnaat en industrieel van het eerste uu wordt geroemd om zijn beslissing het salaris van zijn personeel te verdubbelen. Ford had namelijk snel door dat met mensen die zijn lopende band voor een paar dollarcenten meer verruilden voor die van de concurrent ook kennis en kunde weglekte.
Maar we lezen ook dat Bill Gates als CEO van Microsoft elk jaar een week in zijn agenda blokte om te lezen. Dit studeerwerk resulteerde in een directe shift naar internet en was daarmee de aanzet voor de browser oorlog met Netscape. (In 1995 boekstaafde Gates zijn visie voor de IT toekomst van Microsoft in The Road Ahead)
Buitengewoon interessant is het turnaround verhaal dat op het conto staat van Lou Gerstner, voormalig CEO van IBM die was binnengehaald om het bedrijf te splitsen en te verkopen. Na honderd dagen ‘luisteren naar de klant’ periode constateerde Gerstner dat er genoeg kansen waren voor IBM en werd er een succesvol veranderproces gestart. (Dit proces op zijn beurt is door Louis Gerstner uitvoerig beschreven in Who says Elephants can't Dance.)
Verne Harnish concludeert in het voorwoord dat eigenlijk alle beslissingen individueel mensenwerk zijn. Vaak tegen de stroom in. Misschien dat ze daarom niet altijd in boeken zijn te vinden, omdat veel boeken juist mainstream zijn. ( )