Die Story ist eigentlich gut, spannend geschrieben (und schön vorgelesen). Aber dieser Sebastian Bergmann mit seiner Egozentrik geht mir sowas von auf die Nerven! :(
Eigentlich hatte ich schon beschlossen, die weiteren Teile nicht zu lesen/hören. Dann endete dieser Teil aber mit einem fiesen Cliffhanger. Ich werde mir wohl wenigstens den Anfang von Teil 4 geben, und dann vielleicht aber mal eine Pause machen... ( )

Nja något större mästerverk är det ju inte. Inte mycket till deckare och persongalleriet känns bara krystat. Berättandet känns nästan lite löjeväckande framförallt alla beskrivningar av hur personerna tänker. det är som att skriva läsaren på näsan om vad vi bör tycka. ( )

Het eerste boek met Sebastian Bergman, Wat Verborgen Is, was aardig, omdat de hoofdpersoon een lichtelijk afwijkende "held" was: een antisociale, manipulatieve, seksverslaafde narcist. De auteurs deden hun best de personages ook persoonlijk een gezicht te geven. De afloop was redelijk verrassend.

Het tweede boek , De Discipel, leverde een voorspelbare plot op en wel erg veel gekwelde interne beschouwingen van de cast.

Het derde boek, Het Familiegraf, bouwt helaas verder op die fundering. Het verhaal ploetert traag voort, terwijl de hoofdpersonen hun eindeloze interpersoonlijke problemen de vrije loop laten. Iedereen heeft relationeel gedoe. Zucht, vooral omdat we er tot in de details en pagina's lang naar moeten luisteren.
Daarbij zijn de genderverhoudingen merkwaardig stereotiep. Iedere vrouw valt voor de versierder, iedere man gaat door de knieën voor vrouwelijke maniertjes. Zweeds en bij-de-tijd of import-Zweed en patriarchaal-misogyn, voor de heren Hjorth en Rosenfeldt schijnt het één pot nat te zijn. Merkwaardig. Het wordt snel allemaal een beetje te veel van het goede, zeker omdat hierdoor het eigenlijke misdaadverhaal maar niet wil opschieten en er al vroeg niemand meer is met wie je je wilt identificeren.

Wie een boek wil lezen waarin iedereen uitgebreid reflecteert op zijn of haar relatieperikelen, wie een boek wil lezen waarin iedere personage deze perikelen ook daadwerkelijk heeft, wie er geen bezwaar tegen heeft die perikelen elke keer opnieuw door te spitten: die heeft een goed boek in handen.

Wie een interessante crime story met vaart en verdieping zoekt, kan beter een ander boek kiezen. Voorbeeld zijn de boeken van Johan Theorin of van Yrsa Sigurdardottir. Ook daar hebben de hoofdrolspelers allemaal hun persoonlijke besognes. Ze zijn daar echter onderdeel van het proces en niet leidend, zoals in de verhalen van deze auteurs.

Het is nooit leuk een weinig positief verhaal over een boek te moeten schrijven. En zeker met boeken: smaken verschillen, en er valt eindeloos over te twisten. Voor mij is het oordeel helaas 'zeer matig'. ( )

Man ärgert sich immer wieder über de Charakter des Hauptdarstellers, gleichzeitig ist es aber auch einmal erfrischend einen unsympathischen Titelhelden zu haben, der doch immer wieder menschliche Züge hat. Story spannend, macht auch nachdenklich. ( )

Höst. Två väninnor är uppe och fjällvandrar i Jämtlandstriangeln. Det regnar häftigt och när en av dem kommer för nära kanten mot det forsande vattendraget ger den vika och kvinnan faller. Hon klarar sig, men kvinnorna gör en makaber upptäckt.

Från flodbanken sticker en skeletthand upp. Lokal polis kommer till platsen. Det visar sig vara sex lik nedgrävda, två av dem barn. Ganska snart slås det fast att det inte handlar om ett fornfynd och Riksmordkommissionen kallas in. Sebastian Bergman är numera en del av teamet och beger sig tillsammans med de andra till Jämtland. Arbetet med att identifiera de döda tar sin början.

Det blir en mycket svår uppgift. Två av de döda är ett holländskt par som rapporterades försvunna hösten 2003. Men de andra fyra, en familj, kommer de ingenstans med, trots att allt pekar på att de hamnat i graven samtidigt. De enda familjer som skulle kunna stämma överens med de övriga kropparna i fjällgraven försvann tidigare eller senare och långt från Jämtland.

Och så var det den där singelolyckan några mil därifrån, samma vecka som holländarna måste ha försvunnit. En amerikansk kvinna i hyrbil, tydligen med falska id-handlingar.

Det finns mycket i historien som inte stämmer och utredningen riskerar att gå i stå.

Samtidigt undersöker en tv-journalist en så kallad asylavvikelse, två afghanska flyktingar som enligt myndigheterna gick under jorden sommaren 2003. Den enes fru har aldrig trott att hennes man skulle kunna lämna sin familj och har kontaktakt tv-journalisten. När han börjar gräva i ärendet visar det sig att Säpo varit inblandad i utredningen, som därför är hemligstämplad med hänsyn till rikets säkerhet. ( )