Een jaar lang dook de auteur - aimabel licht dromerig schrijverstype - letterlijk onder in de hem vreemde wereld van het Binnenhof. Dagelijks berichtte hij hierover in z'n column in dagblad De Pers, onafhankelijk en met een scherp oog. Vooral als er even geen nieuws was en men zich onbespied waande, was-ie op zijn best. Als outsider observeert en analyseert hij het Haagse ons-kent-ons wereldje, waarbij hij met name het fenomeen 'Pack Journalism' (de parlementaire journalisten lopen te veel kritiekloos achter elkaar aan) aan de kaak wil stellen. Die pretentie is niet helemaal waar gemaakt, want uiteindelijk doet ook hij wat de andere journalisten doen: schrijven over politici. Niettemin, de licht-ironische niemandalletjes brengen leven in de brouwerij. Zonder aanzien des persoons geschreven, vaardig en in een aangenaam onderkoelde stijl. Waarmee de in dit boek gebundelde - door de betrokkenen niet altijd geapprecieerde! - columns licht verteerbaar leesvoer voor een breed publiek zullen zijn. Dus: redelijke lezerskring voor dit onverhulde en geestige portret van het Binnenhof achter de schermen.