In "Een bescheiden voorstel", dat in 1729 anoniem werd gepubliceerd, werd volgens goed gebruik uit die tijd een alternatief plan voorgesteld om iets te doen aan de bevolkingsproblematiek van Ierland. In Ierland woonden vooral katholieken en die plantten zich ijverig voort. Het gevolg was wijdverbreide armoede en ander sociaal ongemak. Het bescheiden voorstel omhelst een plan om pasgeboren kinderen tot de leeftijd van ongeveer een jaar vet te mesten en dan ter verkoop aan te bieden aan de welgestelden. Enkele citaten:
- Ik heb in Londen een zeer ter zake kundige Amerikaan leren kennen die me verzekerde dat een jong, gezond en goed verzorgd kind op de leeftijd van één jaar voorziet in een heerlijke, voedzame en gezonde maaltijd. Daarbij maakt het geen verschil of het gestoofd, gegrild, gebakken of gekookt is, en ik twijfel er niet aan dat het evengoed smaakt in een fricassee of ragoût.
- Eén kind is goed voor twee gerechten op een feest voor vrienden, en als de familie alleen dineert vormt het voorste of achterste deel een redelijk maaltje. Vooral in de winter is een kind erg lekker als het eerst op smaak is gebracht met wat peper of zout, en vervolgens op de vierde dag wordt gekookt.
- Als men wat zuiniger aan wil doen kan men het karkas ook villen. Uit de huid kunnen, als men die kunst machtig is, uitstekende handschoenen worden gemaakt voor de dames of zomerlaarzen voor de heren.
Vervolgens legt de schrijver uit wat de voordelen van dit plan zijn. Ik heb "Een bescheiden voorstel" voor het eerst gelezen in het Engels in de vijfde klas van de middelbare school. Inmiddels heb ik het nog een aantal keren herlezen, zowel in het Engels als in deze vertaling. Ik ken weinig teksten van deze bescheiden omvang (in deze vertaling 11 bladzijden) die zoveel indruk op mij maken. ( )