De verteller is geboeid door het leven op het land, waarin de mens nederig de dingen dient in een harde strijd om het bestaan. Geboeid is hij ook door de teloorgang van dit leven, dat door de komst van de 'tijd' gedoemd is te verdwijnen.
De roman reconstrueert als een persoonlijke documentaire het leven van een boerenfamilie (...). Hoewel het verhaal soms wat schematisch overkomt (...) geeft het verhaal een overtuigend en vaak ontroerend beeld van een wezenlijke verandering in de recente geschiedenis van het platteland.