Dit verhaal speelt zich af op de volgende locaties:

Antwerpen met de Onze-lieve-vrouwentoren, Amoras.

Personages

In dit verhaal spelen de volgende personages mee:

Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, Lambik, Sluiswachter van sluis 17, de Stalen Bloempotten, Farajilde, Isabella, stadhouder Alowisius Blaaskop, Kanegem (alchimist van stadhouder Blaaskop), Jef Blaaskop, Dokus Blaaskop, de Vetten en de Mageren.

Uitvindingen

In dit verhaal speelt de gyronef een rol.

Het verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Lambik ziet een geheimzinnig figuur met een stalen bloempot in zijn tuin en gaat vissen met Suske en Wiske. Bij de rivier zien de kinderen een boot met zeewier en ze willen onderzoeken of dit schip op zee is geweest, maar worden door stalen bloempotten gevangengenomen. Lambik achtervolgt de boot en laat de sluiswachter tante Sidonia waarschuwen, maar raakt bewusteloos als hij op het dek belandt. Tante Sidonia vertrekt meteen met de gyronef als ze hoort dat de kinderen zijn ontvoerd. Als Lambik ontwaakt, kan hij een stalen bloempot verslaan en gebruikt zijn bloempot als vermomming, maar dan ziet hij een middeleeuws galjoen.

Ze gaan allen aan boord van het galjoen, waar ze horen dat Suske koning van Amoras[1] zal worden, maar de stalen bloempotten willen Wiske van boord gooien omdat ze koningin van Amoras is. Lambik weet dit te voorkomen, maar de vrienden worden allen gevangengezet en Suske wordt voor een keus gezet: als hij niet koning van Amoras zal worden, zullen Wiske en Lambik het niet overleven. Om zijn vrienden te redden besluit Suske koning te worden, maar hij weet niet dat er een bom aan boord is van het bootje waarop Lambik en Wiske moeten vertrekken. De boot ontploft en Lambik moet Wiske redden van een zwaardvis, maar dan vliegt tante Sidonia net over met de gyronef en pikt haar vrienden op. Ze vliegen naar Amoras en zien de haven en Het Steen en kunnen Suske van het galjoen oppikken.

Doordat ze zonder benzine zitten zijn de vrienden gedwongen op Amoras te landen en Suske en Wiske gaan de stad in om te kijken wat voor sfeer er op het eiland hangt. Ze horen dat de stadhouder is neergeschoten bij het standbeeld van Sus Antigoon en hij wordt naar Het Steen gebracht. De bevolking verdenkt de stalen bloempotten, want Alowisius Blaaskop wilde de dag erna zijn Plan presenteren. Suske wordt gevangengenomen door de stalen bloempotten en de anderen worden bij de stadhouder gebracht.

De stadhouder vertelt dat de bevolking van het eiland genoeg geld heeft omdat de belasting al lang geleden is afgeschaft. Het geld wat het volk te veel had is in een kas gestort en de stadhouder moest hier iets mee doen om dank te tonen aan de hemel en hij wil nu de kathedraal van Antwerpen (De Onze-lieve-vrouwentoren) op het eiland nabouwen. De vrienden beginnen meteen een campagne voor de bouw van deze kathedraal, maar Suske is nergens te vinden. Hij wordt zonder dat zijn vrienden het weten bij de hoofdman van de stalen bloempotten gebracht, die hem vertelt dat ze voorheen parlementsleden, ministers, senatoren en volksvertegenwoordigers waren.

In plaats van een kathedraal willen de stalen bloempotten de toren van Babbellar bouwen, want zij vinden dat de rijkdom van het eiland is te danken aan hun urenlange gepraat. Suske wil deze heidense onzin niet, want de bevolking van Amoras leeft naar Vlaamse tradities. Lambik en Wiske gaan op zoek naar Suske en krijgen hulp van Kanagem en zijn honden. Al snel vinden ze een boom met de schuilplaats van de stalen bloempotten en ze kunnen Suske net redden voordat hij geraakt wordt door een bijl. Ze gaan snel naar de stad en Suske bestijgt de troon, en het Plan wordt aangenomen door de bevolking. Lambik was vroeger metselaar en wordt als bouwmeester aangesteld, maar wordt dan geraakt door steen die door een man van een steiger wordt gestoten.

Kanegem probeert een nieuwe toverdrank, de Aqua Agrandirus, uit op Lambik en hierdoor krijgt hij een enorm lange nek. Wiske voorkomt een nieuwe aanslag op Lambik en dan onderschept tante Sidonia een briefje aan de stalen bloempotten, het is getekend door Alowisius Blaaskop. Suske en Wiske zien hem ’s nachts op het strand aan boord gaan van een bootje en Wiske ontdekt buskruit op het strand. Ze waarschuwt Lambik en samen controleren ze de in aanbouw zijnde kathedraal. Maar dan volgt een ontploffing in de haven waardoor geen enkele boot meer kan uitvaren. Hierdoor komt de bouw van de kathedraal stil te liggen.

Suske wacht de stadhouder op op het strand en gaat met hem mee naar huis. Daar is een hinderlaag met stalen bloempotten en Suske kan alleen ontsnappen door hulp van tante Sidonia. Lambik en Wiske zoeken Suske op het strand en vinden een bootje waarmee ze naar een klein eilandje voor de kust varen. Op het eiland staat een toren zonder ramen en deuren en als Lambik van de toren valt komt Kanegem naar hem toe. Wiske kan hem met een steen verslaan en samen binden ze hem vast. Ze zien Alowisius Blaaskop in de toren op een bed en Wiske vaart terug naar Amoras. Als ze het verhaal aan Suske vertelt, blijken er twee stadhouders rond te lopen, want Alowisius is in de kerker opgesloten. Blaaskop kan later ontsnappen uit de kelder en wordt door een galjoen opgepikt van zee.

Lambik komt na een gevecht met de stalen bloempotten in de toren terecht en ziet een geheimzinnige man die er met de slapende Alowisius Blaaskop vandoor gaat. Terug op Amoras vragen de vrienden zich af wie de derde man zal zijn, maar de geblokkeerde haven heeft voorrang. Dan besluiten ze het materiaal voor de bouw van de kathedraal per gyronef te halen en er wordt een luchtbrug opgezet. Maar hout kan niet vervoerd worden door de gyronef, en Lambik besluit de masten van de schepen hiervoor te gebruiken. Dan wordt op zee Kanegem gevonden: hij liep al dagen in een duikklok rond nadat hij vluchtte voor de stalen bloempotten. Maar Kanegem wordt ontvoerd door de derde man en door hem naar het galjoen gebracht. Samen met de Derde weet hij Alowisius Blaaskop te verslaan en van boord te smokkelen.

Lambik heeft erg kiespijn en wordt ’s nachts door Wiske naar de tandarts gebracht. Wiske heeft nu eindelijk door dat Jef Blaaskop de Derde man is, hij vertelt over zijn broers Alowisius en Dokus. Deze tweeling heeft voor de problemen gezorgd, Alowisius is braaf maar Dokus is de leider van de stalen bloempotten. Jef ontvoerde beide broers en wilde Dokus een goed mens maken door de middeltjes van Kanegem. Dan begint het bombardement vanaf het galjoen en de kanonskogels vliegen over Amoras. Lambik gaat naar de Toren en daar weet Kanegem van Dokus een goed mens te maken met het Aqua Amelioratas. De drie broers verzoenen zich en Lambik gaat naar de kathedraal. Maar deze is door dynamiet ondermijnd en ontploft. Lambik overleeft het ongeluk en de vrienden keren gezamenlijk terug naar huis.

Achtergronden bij het verhaal

Schanulleke wordt in dit album nog Schalulleke genoemd, dit is de Belgische benaming en betekent lente-ui. De naam van het popje is in het album officieel Schanulleke geworden, deze naam was in Nederland ook acceptabel.
De stalen bloempotten gebruiken de leus “Bij Babbellar” en willen de toren van Babbellar bouwen, een hulde aan het gebabbel. Hiermee wordt verwezen naar de toren van Babel.
Een groot deel van de plot over de terugkeer van de echte en ware koning van Amoras, is een allusie op de destijds actuele koningskwestie rond Leopold III.[2]

Bron: Wikipedia

Suske en Wiske worden ontvoerd door middeleeuws uitgedoste mannen die een stalen bloempot als masker op hun hoofd hebben. Lambik komt ongemerkt aan boord van de rijnaak waar de bloempotters zich op schuilhouden. Een sluiswachter krijgt dit mee en verwittigt Sidonia, die daarop de Gyronef pakt en de ontvoerders tracht na te vliegen. Ondertussen wordt Lambik overmeesterd door de bloempotters en samen met de kinderen wordt hij op een galjoen gebracht. Samen met Lambik wordt Wiske op het galjoen opgesloten. Suske krijgt nu van de bendeleider de ware toedracht te horen waarom ze ontvoerd zijn.
Op Amoras is een zekere welvaart ontstaan maar er zijn moeilijkheden op komst en het volk van Amoras wil weer een koning. Aangezien Suske een der laatste nazaten is van Sus Antigoon, de stichter van Amoras, is hij de geschikte kandidaat voor de troon. De archieven op Amoras bevestigen dit.
Suske wil niet de belangen van deze bende dienen en weigert. De bendeleider dreigt nu Lambik en Wiske om te brengen. Suske moet nu wel toestemmen om het leven van zijn vrienden te redden.
Lambik en Wiske worden vrijgelaten in een sloep, niet wetend dat de wrede bendeleider er een tijdbom in heeft verstopt. Door ruzie raken Lambik en Wiske overboord. Wat een geluk is, want de bom ontploft op het moment dat ze in het water terecht komen.
Sidonia, die hen gevonden heeft met de Gyronef, redt ze juist op het nippertje voor een aanval van een zwaardvis.
Ze vliegen nu richting Amoras het galjoen achterna. Voor de kust van Amoras zien ze het schip. Suske ziet de Gyronef, klimt de mast in en wordt gered door onze vrienden.
Ze landen op Amoras en treffen er Alowisius Blaaskop, de stadhouder. Deze verklaart, dat de bewoners van Amoras hun welvaart willen zien in vorm van een kathedraal naar voorbeeld van de kathedraal van Antwerpen. De bloempotters willen echter de toren van Babbelar.

Suske wordt nu officieel koning van Amoras en steunt openlijk voor het publiek het plan voor de bouw van de kathedraal. Lambik promoveert tot de bouwmeester van dit objekt.
Onze vrienden beginnen te zoeken naar een mogelijkheid om de bende eindelijk op te rollen maar merken dat Alowisius Blaaskop schijnbaar met de bloempotters onder een hoedje speelt. Ze worden tevens hier en daar tegengewerkt door een zekere Kanegem, de alchimist van Blaaskop. Na verdere verwikkelingen belanden ze uiteindelijk bij Jef Blaaskop, gewezen stadhouder en gevreesde tiran van Amoras. (zie hiervoor het verhaal Op het eiland Amoras)
Jef Blaaskop is sindsdien op het rechte pad gebleven en is tandarts geworden. Maar hij is ook degene die het geheim omtrent de verbindingen tussen Alowisius Blaaskop en de bende der stalenbloempotters kent...

Bron: http://suskeenwiske.ophetwww.net...
Tekst: Alain Stienen ( )