"Qëllimi është i njëjtë për të tre këta të mëdhenj e, sipas mendimit tim, për të vetmit romancierë te shekullit nëntëmbëdhjetë të cilët, si tipa, përmes kontrastit të tyre, plotësojnë njëri-tjetrin e ndoshta janë ata që idenë e kuptimit epik të botës së romancierëve e nxjerrin saktësisht në dritë". Kështu për Stefan Cvajgun shkrimtari i romanit është një gjeni enciklopedik, një artist universal, një ligj jete, një kuptim jete përmes morisë së figurave unike, në një formë të re të botës. Pretendimi i këtij libri është që me këtë formacion karakteresh të paraqesë një "psikologji romancierësh". Megjithatë - siç thotë ai - për secilin nga këta tre mjeshtër ka parasysh "sferën e veçantë". Krahasimi tregon ndryshimin e tyre.
Ky është vëllimi i parë i treshit në ciklin e titulluar "Ndërtuesit e Botës"; një përpjekje kjo për një tipologji shpirtrash. Dy vëllimet e tjera janë: "Beteja me demonin: Holderin, Klais, Niçe" dhe tjetri: "Tre poetë të jetës së tyre: Kazanova, Stendal dhe Tolstoi".