Geschiedenis van Limburg na de Tweede Wereldoorlog aan de hand van het leven van cabaretier Sjaak Vinders, opgegroeid in een mijnwerkerskolonie in Kerkrade.

Over opkomst en ondergang van de mijnindustrie in oostelijk zuid-limburg. Veel aandacht gaat naar de "trojka" van mijn, staat en kerk die het mijnvolk graag dom en volgzaam hield, bijvoorbeeld door te voorkomen dat Heerlen een universiteit kreeg (die kwam daardoor in Maastricht). Voor de human interest volgt Luyten een mijnfamilie uit kolonie (arbeiderswijk) Heilust, bij Kerkrade, waarvan de jongste zoon een flamboyante zanger werd. Het onderwerp is interessant en vult lege plekken in van de Nederlandse geschiedenis. Maar de stijl had wel anders gemogen, wat rustiger vooral. Luyten wil haar verhaal vol gloed brengen, met veel beelden en metaforen, maar het was juist krachtiger geweest als ze de feiten voor zich had laten spreken. ( )

Het geluk van Limburg kun je op verschillende manieren lezen. Allereerst is het een boek over de geschiedenis van de Mijnstreek. De Mijnstreek is het gebied tussen Geleen, Brunssum, Schaesberg, Kerkrade en Heerlen, waar al in de middeleeuwen steenkool uit de grond werd gehaald en dat in de eerste helft van de twintigste eeuw een periode van grote economische bloei heeft doorgemaakt nadat buitenlandse investeerders, en later ook de Nederlandse staat, er een twaalftal steenkolenmijnen waren gaan exploiteren. In de tweede plaats is het een biografie van de Limburgse zanger Jack Vinders, die in 1949 in het Kerkraadse Heilust werd geboren en wiens levensverhaal (en dat van zijn ouders en grootouders) mooi door de geschiedenis heen is gevlochten om te laten zien welke financiële, sociale en psychologische invloeden het mijnwerkersbestaan op de mensen had. Ten slotte heeft het boek trekken van een politiek pamflet, vooral wanneer de (uit Limburg afkomstige) schrijfster in haar tekst verontwaardiging laat doorklinken over de weinig fraaie rol die de katholieke kerk en de Nederlandse staat in de Mijnstreek hebben gespeeld. De redactie van het boek had iets beter gekund – een paar keer struikel je over een zin waaruit woorden lijken te zijn weggevallen en in zinnen met een nadat-constructie klopt de werkwoordstijd vaak niet – maar als je daar niet op let is Het geluk van Limburg een zeer leesbaar boek met aansprekende informatie over een recente periode uit de geschiedenis van Nederland, die het waard is gekend te worden en waaruit nog steeds politieke en maatschappelijke lering kan worden getrokken. ( )