Deze keer een korte bespreking van 3 autobiografische boeken van schrijver en vertaler van Portugeestalige literatuur August Willemsen.
Het eerste boek "vrienden, vreemden, vrouwen" is het oudst (in concept althans). Het is een in dagboekvorm geschreven boek van de jaren 1956-1964, jaren waarin de schrijver 20-28 jaar oud is. In het begin studeert August Willemsen piano aan het Conservatorium. Het blijkt niet de juiste studie voor hem te zijn, hij leest veel en wil eigenlijk iets in de literatuur doen. Een grote rol in het boek spelen zijn vele vriendschappen met vrouwen. Eerst platonisch, omdat hij 1,95 meter lang is en nogal slungelachtig van voorkomen kan hij zich niet voorstellen dat er vrouwen zijn die op hem vallen. Hij gaat met Marjan voor een reis naar Spanje. Daar flirt zij met iedereen, maar August mag niet aan haar zitten. Dan is er ook nog een zekere Freddie voor wie hij meer dan vriendschapsgevoelens koestert. In Spanje gaat August voor het eerst met een vrouw naar bed. Ook een terugkerend thema in het leven van August Willemsen is de drank. Deze wordt in grote hoeveelheden geconsumeerd, wat hem ook wat losser en ontvankelijker maakt voor vrouwen. Mede door lezing van het boek "De binnenlanden" van Euclides da Cunha besluit August Willemsen om op 25-jarige leeftijd Portugese taal- en letterkunde te gaan studeren. In vergelijking met zijn 2 latere boeken is August Willemsen in dit boek nog wat navelstaardiger, vandaar dat ik het het minste van de 3 vind.
Waardering *** ( )

This book consists of a diary with additional comments by the grown-up Willemsen. I really liked to read about the development of his character over the years. Willemsen has terrific writing skills, by the way. ( )