Recenzoj
Citaĵo
„ La certe malgaja aventuro de l' juna germanino, delogita, trompita, forlasata en Parizo kie ŝi malsuprenfalas ĉiujn ŝtupojn de l' socia klasaro ĝis nevola kunkulpo en krimo estas rakontata tiel sprite, tiel moke, per tiaj neatenditaj figuroj kaj komparoj, ke ĝi elvekas nevenkeblan ridadon. ”
— 1930, Georges Stroele, Esperanto, paĝo 136; Historio de Esperanto II, paĝo 710
Citaĵo
„ Estis io tragika en R. Schwartz (1894-1973), kio igis lin eskapi aŭ en artefaritan humuron de kalemburoj, aŭ en la fabelan mondon de simplaj sentoj kaj klaraj dislimoj inter bono kaj malbono. Al la hodiaŭaj legantoj lia frua romano povas ŝajni naiva kaj siropa. Ĝuos ĝin nur tiu, kiu trovos en ĝi ĉarmon kaj saĝon de fabelo. Ĉar Anni, simpla knabino, estas moderna ruĝkufulineto. Montmartre, sidejo de pariza demi-mondo, estas lupo. Kaj la maljuna florvendisto, aperas kiel bona feino. La lingvo, kvankam talenta, ne estas plene modela. Korektendaj estas tipaj francismaj eraroj ("ekspozi" anstataŭ eksponi, "lento" anstataŭ lenso) strangaj galicismoj ("iri tra la vivo, okulojn fermitaj", "spicistino" vendanta...lakton kaj ovojn), diversaj mallertaĵoj ("sinplaĉa" kelnero, "subteni lacecon de iu"), formoj neaktualaj ("koktajlo", "apriorie"). La belan eksteran aspekton de la libro la eldonisto difektis per altajpitaj paĝoj. ”
— septembro 1974, T.J. Michalski, Heroldo de Esperanto

"Anni kaj Montmartre, rakontinta la danĝerajn aventurojn de naiva germana knabino en Parizo, estas unu el niaj plej plezure legeblaj originalaĵoj. En ĝi mankas ĉiu sentimentala siropo aŭ gravmiena moralprediko kaj la akre trafa karakterizo, simpla, natura prezentmaniero kaj interesa templekto faras ĝin vere eta ĉefverko. Aparta valoro de la libro estas ĝia stilo: kerne Esperanta, facilflua, natura, plena de surprize vidigaj bildoj kaj ĉarma familiareco.
/Kalocsay, Enciklopedio de Esperanto, 1934, p. 483

"Kiel kutime ĉe Schwartz li verkas pri loko kaj medio, kiujn li konas kaj amas; ĉu li verkas realece, tio estas alia demando. Sed la medio de la parizaj diboĉejoj tutcerte viviĝas al ni per la verecaj dialogoj kaj akre konturitaj rolantoj. [...] Ĉirkaŭ la historio de Anni, naiva germanino, kiu venas Parizon kaj falas en la manojn de fiperanto de prostituitinoj, teksiĝas tuta atmosfero de la montmartraj stratoj kaj la vivo de la pariza submondo. "
/William Auld: Vereco, distro, stilo. 1981.