Wie de ideeën van James Henri er nog op wil nalezen in zijn eigen woorden, vindt een mooie samenvatting in het eerste artikel van 'Leadership issues in the information literate school community'. Een artikel dat afsluit met een checklist waarmee je kunt nagaan of
jouw school een informatievaardige gemeenschap is.

Henri verzamelde in dit boek, samen met Marlene Asselin, een reeks opstellen over schoolbibliotheken. De auteurs komen uit verschillende, hoofdzakelijk Angelsaksische delen van de wereld. De meeste bouwen voort op de ideeën die Henri in zijn bijdrage uiteenzet. Kapitzke is de meest kritische auteur van het gezelschap. In 'Whose Community? Which Knowledge'? plaatst ze enkele vraagtekens bij het begrip ‘the information literate school community’. Tegelijkertijd wijst ze in het meer praktische deel van haar essay op het belang van een kritische benadering van informatie. Sandra Lee gaat dan weer dieper in op het nut van kennismanagement in een schoolomgeving.

James Henri wijst er geregeld op dat mensen maar informatievaardig kunnen zijn binnen een bepaalde context. Ook Louise Limberg
ziet het begrip ruimer. De meeste standaarden beschrijven een proces dat gaat van het vaststellen van een informatiebehoefte tot het verwerken en het gebruiken van gevonden informatie. In het enige Europese artikel uit de bundel beschrijft Limberg een Zweeds onderzoek dat aantoont dat dit hele proces zich op verschillende niveaus kan afspelen. Voor sommige leerlingen blijft het bij het opzoeken en verwerken van feiten, voor anderen gaat het om het kiezen van een standpunt. Op een derde niveau kunnen leerlingen
informatie kritisch benaderen en verwerken. De niveaus kunnen afhangen van de leerling, maar uiteraard ook van het probleem dat hij of zij probeert op te lossen. Limberg stelt ook vragen bij het nut van standaarden voor informatievaardigheden. Uiteindelijk dreigen we met die standaarden het gedrag van leerlingen te beoordelen als juist of fout. Dat strookt niet echt met de constructivistische visie waarin de leerling zelf zijn kennis opbouwt.

In de workshop die James Henri in Diest begeleidde, legde hij de nadruk op het verwerven van invloed binnen de school. Zelf deed hij daar onderzoek naar en samen met Dianne Oberg vat hij de resultaten van deze internationale studie nog eens samen in dit boek. Het opstellen van beleidsdocument kan hierbij helpen en Laurel Ann Clyde geeft een overzicht van thema’s die in een dergelijk document behandeld moeten worden en van de bronnen waarop een schoolbibliothecaris zich kan baseren.

Het boek bevat ook enkele gevalstudies. Bartlett bijvoorbeeld vertelt hoe een school zich omvormt tot een informatievaardige schoolgemeenschap zoals Henri die beschrijft. Andere bijdragen nemen wat meer afstand van de theorie. Zo beschrijft Elizabeth Lee de verschillende stadia in het ontwikkelen van leesvaardigheid en de rol die een schoolbibliotheek daarin kan spelen.

De sterk Angelsaksische invalshoek is heel duidelijk in het laatste deel van het boek, met bijdragen over ‘teacher librarians’ en over de ontwikkelingen in de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland. Dat wil niet zeggen dat ze oninteressant zijn. Ook Lesley Farmer bijvoorbeeld geeft enkele interessante opmerkingen over het verwerven van invloed en de ideeën van Selby en Trebilcock en van Marlene Asselin over de professionele ontwikkeling van leerkrachten verdienen ruim aandacht.

In een Vlaamse context is dit vooral een boek dat de aandacht van beleidsmakers verdient: van het schoolhoofd tot de minister van Onderwijs. Misschien dat de meerwaarde van een goed uitgebouwde schoolbibliotheek hen dan eindelijk duidelijk wordt. Voor de doorsnee schoolbibliothecaris is het vooral een boek om bij weg te dromen. Hoewel, misschien geeft het haar of hem inspiratie voor een goed doordacht beleidsplan zodat zijn ‘influence’ een flinke ‘boost’ krijgt. ( )