Nikolaj Semjonowitsj Ljeskow (1831–1895) was de zoon van een ambtenaar. Na zijn gymnasiumopleiding was hij zelf ook enige tijd ambtenaar, vervolgens maakte hij in dienst van een Engelse zakenman reizen door Zuid-Rusland en het Wolgagebied. In 1861 vestigde hij zich in Petersburg als medewerker aan verschillende kranten en tijdschriften, waarin hij onder het pseudoniem Stebnitski recensies, verhalen en reisschetsen publiceerde. De publicatie van ondermeer een tweetal romans, waarin de 'nihilisten' niet onverdeeld gunstig werden voorgesteld, werd hem van linkse zijde zeer kwalijk genomen.
Ljeskows nuchtere kijk op het volksleven en zijn ironische houding ten aanzien van de 'populisten' maakten dat deze hem voor reactionair versleten, terwijl de conservatieven geen weg wisten met zijn originaliteit en gebrek aan eerbied voor de bestaande orde. In 1872 verscheen Het kapittel, dat als een unicum in de Russische literatuur kan worden beschouwd, omdat hier voor het eerst een literair werk geheel aan de geestelijkheid was gewijd.
Tijdens zijn leven werd Ljeskow overschaduwd door zijn illustere tijdgenoten Toergenjew, Dostojewski en Tolstoj, pas in de twintigste eeuw vond hij opnieuw waardering, onder andere bij Gorki. Zijn bekendste verhaal is een drama van liefde en misdaad De lady Macbeth uit het district Mtsensk. ( )

Van "Romans en verhalen" van Ljeskow heb ik van het eerste verhaal "Het kapittel" 248 blz gelezen. Het verhaal speelt zich af rond een priester in een dorp. Het dagboek van de priester boeit, daarna zakt het verhaal een beetje weg. Het is niet een echt slechte roman, maar vergeleken met de echt groten uit de Russische literatuur valt hij tegen. Lees in plaats van Ljeskow liever eerst Tsjechow, Tolstoj, Toergenjew, Poesjkin of Boenin. ( )

Nikolaj Semjonovitsj Leskov (1831-1895) onderscheidt zich van zijn meer bekende tijdgenoten Tolstoj en Dostojevski door zijn onconventionele kijk op Rusland. Zijn journalistieke werk, zijn verhalen en romans zijn niet ondergeschikt gemaakt aan het uitdragen van een ideaal of een opvatting, maar willen slechts het leven in Rusland registreren. De vertaler van deze verzameling van Leskov's meer bekende werk is er verbazend goed in geslaagd Leskov's taalgebruik, dat gekenmerkt wordt door jargon, volketymologie, verbasterde kerktaal, met behoud van het humoristisch effect in het Nederlands weer te geven. ( )