Sidonia maakt met de twee kinderen een uitstapje langs de Scheldeoever en ze komen in Rupelmonde terecht. Bij de kerk in Rupelmonde ziet Wiske een standbeeld van een man, uitgedost in middeleeuwse kledij. Wiske vraagt wie dat is en krijgt van Sidonia als antwoord, dat het een beeld is van Mercator, de wereldberoemde aardrijkskundige.
In de graventoren ontdekt Suske in een vitrine een oude kaart van een van de medewerkers van Mercator, nl. Artolius. Onderaan de kaart staat een geheime boodschap. Artolius is door een alchimist, Chemismos, gevangen genomen.
Later bij Barabas wordt over deze boodschap gesproken en ondanks het dispuut tussen Lambik en Jerom duurt het niet lang en ze zijn op weg naar de middeleeuwen.
Ze landen bij het Rupelmonde van anno 1541 en kloppen aan bij Mercator, waar ze binnen gelaten worden door Barbara, zijn vrouw.
Ze maken hierna kennis met Mercator zelf en komen van hem te weten dat Chemismos een beruchte alchimist van plan is chemische werkplaatsen op te richten aan de Scheldeoever.
Ze vragen naar Artolius en Barbara brengt hun naar het huis van Artolius. De deur staat open en onze vrienden gaan naar binnen en vinden er de huisknecht gekneveld. Ze bevrijden hem en hij verklaart meteen dat zijn meester ontvoerd werd en ook Veerle, de dochter van Artolius.
Wiske herinnert zich de rest van de boodschap op de kaart, waar stond: "Boot aan oever ende steiger!", en meteen rent het viertal richting Scheldeoever.

Ondertussen heeft Chemismos Artolius aan de mast van zijn schip laten binden, waar hij afgeranseld wordt. Chemismos wil namelijk van hem de geheime kaart met de aanwijzing waar het Magische Kristal van Hertog van Gilluk zich bevindt. Artolius weigert ondanks alles, maar Chemismos is vastbesloten hem te dwingen het geheim te verraden. Chemismos laat Veerle aan dek bringen en wil haar laten afranselen met de karwats.
Intussen zijn onze vrienden op de Scheldeoever aangekomen en zien de boot van de alchimist. Wiske merkt verschrikt dat Veerle bedreigd wordt. Jerom wil hier een stokje voorsteken, maar raakt tevens smoorverliefd op de knappe Veerle.
Door de nood gedreven wil Veerle liever van boord springen en verdrinken. Artolius verbreekt zijn boeien en stormt Veerle achterna. Chemismos schiet in koude bloede Artolius neer en woedend betovert hij Veerle in een meivis. De aangeschoten Artolius laat hij overboord werpen, maar Suske weet de man te redden.

Jerom is doodongelukkig over het feit dat Veerle betoverd is in een vis. Hij is namelijk zo verliefd op de mooie Veerle dat hij Artolius om de hand van Veerle wilde vragen. Lambik lacht zich ondertussen een deuk en maakt mopjes over Jerom en Veerles toestand.
Ondertussen bekommert Suske zich om Artolius en gelukkig is de schotwond niet zo erg. Artolius legt aan de twee kinderen, dat Chemismos achter een Magisch Kristal van de hertog van Gilluk aan zit, die op een kaart getekend is. Wiske vraagt waar de kaart is en Artolis grijpt in zijn hemd, maar merkt tot zijn grote schrik, dat hij de kaart aan boord van het het schip verloren heeft.
Onze vrienden willen niet alleen Artolius helpen om de kaart terug te krijgen, maar ook om Chemismos te dwingen Veerle weer in haar normale gedaante om te toveren. Ze krijgen van een vriend van Artolius een boot en niet veel later varen ze over de Schelde op zoek naar het schip van Chemismos, de valse alchimist.
Die is trouwens opgetogen, want hij heeft de kaart gevonden, waar het Magische Kristal te vinden is.

De uitkijk boven in de mast meldt plots aan Chemismos dat een boot hun achtervolgt. Dat zijn natuurlijk onze vrienden. De alchimist laat onmiddelijk vuren op de boot, maar Jerom vangt de kanonskogels op en beetje bij beetje beschadigt hij de boot van Chemismos. Lambik wil ook helpen, maar zoals normaal komen er stommiteiten van en het schip met onze vrienden zinkt de dieperik in.
Aan boord van het beschadigde schip staat Chemismos te tieren en herhaalt zijn vloek. Zolang Veerle zijn toverring niet inslikt, zo lang zal ze ook een vis blijven.

Onze vrienden blijven nu natuurlijk niet bij de pakken neerzitten en na enkele hachelijke avonturen bereiken ze in een soort van helicopter Duisburg in Duitsland, daar waar de burcht van de hertog van Gilluk ligt.
Chemismos is natuurlijk ook niet ver en krijgt vanuit zijn schip onze vrienden in de smiezen boven in de lucht. Meteen laat hij hen bombarderen, maar Jerom weet met een steen de stuurman te treffen en het schip van de alchimist vaart zich te pletter tegen een rots.
Onze vrienden landen hierna op de binnenplaats van de burcht van de hertog en maken meteen kennnis met hem. De hertog zelf is een verwoed visser en is natuurlijk tuk op de in een meivis omgetoverde Veerle. Jerom laat dit niet toe, maar de hertog weet onze vrienden te slim af te zijn door hen een bedwelmende drank aan te bieden. Veerle vlucht zo goed als het gaat en verdwijnt in de Rijn.

Chemismos is ondertussen met een duikklok naar de bodem van de rivier afgedaald om via een geheime gang binnen te dringen in het gewelf onder de burcht, daar waar het Magische Kristal zich bevindt.
Onze vrienden ontwaken langzaam uit hun verdoving en vinden door toeval de weg naar het gewelf van het Magische Kristal, maar daar worden ze gevangen genomen door Chemismos en zijn handlangers. Het Magische Kristal is een magisch oog, waardoor je in de toekomst kunt kijken. Triomferend kijkt Chemismos in het oog en valt van schrik meteen flauw.
De handlangers willen onze vrienden doden, maar Veerle weet onze vrienden te bevrijden. Dolgelukkig omdat Veerle weer terecht is heeft dit natuurlijk effect op Jerom. Hij verbreekt zijn boeien en ruimt zonder pardon de handlangers op.
Chemismos komt ondertussen weer bij zijn positieven en vraagt om aandacht. Hij legt uit wat hij in het magische oog gezien heeft en dat was niets goeds. Milieuvervuiling op grote schaal laat het magische oog namelijk zien en daar wil Chemismos niet aan meewerken. Hij vraagt om vergiffenis en onttovert natuurlijk Veerle door haar de ring te laten slikken.

De hertog komt nu ook aan in het gewelf en... zie aan! Veerle heeft een boontje voor de hertog en moet nu kiezen tussen Jerom en de hertog. Juist als ze haar keuze bekend wil maken wordt Jerom al terug naar het heden geflitst. Onze vrienden volgen kort daarop.
Thuis heeft Jerom groot verdriet, maar na een tijd gaat ook bij hem het verdriet over en het leven neemt bij onze vrienden weer haar normale loop.

Bron: http://suskeenwiske.ophetwww.net/
Tekst: Alain Stienen ( )