Na een reis naar Cambodja gedraagt Lambik zich mysterieus en doet hij geheimzinnig over de bagage die hij bijheeft. Jerom en Sidonia zijn prikkelbaar en Suske en Wiske weten niet wat er aan de hand is. Zou het mysterieuze vliegende lichtverschijnsel er iets mee te maken hebben? En hoe komt het dat de ramen ‘s nachts vanzelf opgaan? Lambik is de oorzaak van alles: in Cambodja redde hij het leven van een oude tovenaar die hem vertelde dat de dromen van de westerse mensen gestolen zouden worden. Onze vrienden gaan in de aanval! Ze gaan op jacht naar speciale paddenstoelen om de westerlingen te behoeden voor een leven zonder dromen

Lambik komt terug van een reis door Cambodja. Met een raadselachtige glimlach op zijn gelaat wordt hij door zijn vrienden op de luchthaven verwelkomd. Op de terugweg is hij niet zeer spraakzaam wat onze vrienden zeer irriteert en ook heeft hij een tas bij zich, waarvan hij de inhoud niet prijs wil geven.
Lambik probeert de tas voor onze vrienden verborgen te houden, maar een straathond weet hem de tas te ontfutselen en rent er mee weg. Lambik holt als een bezetene de hond achterna en let niet op het verkeer. Hij krijgt de tas weer te pakken, maar wordt door een auto aangereden en belandt hierdoor in het ziekenhuis.
Weldra komen Suske, Wiske en Jerom Lambik bezoeken in het ziekenhuis. Wiske vraagt naar de tas en Lambik zegt hierop dat hij de tas weg heeft gegooid. Alles was maar en grap en hij wilde hun met de tas foppen. Ondertussen heeft Jerom het meegebrachte fruit opgepeuzeld en onze vrienden verlaten nu het ziekenhuis. Ze beloven terug te keren met nieuw fruit. Sarcastisch geeft Lambik hierop een antwoord dat voor Jerom bedoeld is.
Tijdens de rit naar huis gedraagt Jerom zich agressief en ongeconcentreerd. Thuis aangekomen gedraagt Sidonia zich net zo en ook zij is uiterst ongeconcentreerd in haar doen en laten. Suske vindt het maar vreemd dat iedereen zo prikkelbaar is en gaat er mee naar Wiske. Het duurt niet lang en de argeloze Suske krijgt op zijn donder van Wiske.
's Avonds gaat Suske naar bed en begint zalig te dromen. Plots verdwijnt zijn droom en merkt hij een hevige tocht. Verbaasd sluit hij het venster, want hij was ervan overtuigd het raam van tevoren gesloten te hebben.
'ss Morgens blijkt weer dat iedereen zich niet kan concentreren.
Tijdens het volgende bezoek aan Lambik vertelt Sidonia van de vreemde gebeurtenissen. Lambik heeft hierop een antwoord: "...Gebrek aan R.E.M., anders niet!” Sidonia wil een nadere verklaring, maar Lambik reageert nogal heftig met als redenering, dat hij rust nodig heeft en minstens een maand lang geen bezoek meer mag ontvangen!
Sidonia rijdt naar huis en ondertussen luisteren ze naar de radio. De verslaggever weet te melden over toenemende geïrriteerdheid bij vele patiënten en dat er een niet geïdentificeerd vliegend voorwerp boven België gesignaleerd werd.
Niet lang daarna raken Sidonia en de kinderen door de onverklaarbare prikkelbaarheid in het water. Suske en Wiske besluiten naar huis te lopen en zien het vliegende lichtverschijnsel. Ze lichten Jerom in en gaan daarna naar huis.
Sidonia heeft ondertussen ook de weg naar huis gevonden en krijgt nog juist mee hoe ze op de radio melden dat een eskader straalvliegtuigen zonder succes jacht gemaakt heeft op het vliegende verschijnsel.
De tijd verstrijkt en de geïrriteerdheid bij de mensen onderling neemt steeds meer en meer toe. Op een dag is het weer zover en Suske houdt het in huis niet meer uit door de onderlinge ruzie. Hij loopt door de tuin en ziet plotseling een zonderlinge gedaante, gekleed in een wit gewaad en met een masker met vleugels. Suske achtervolgt de geheimzinnige gestalte, maar die weet Suske te verschalken door hem in een ton op te sluiten. Eerst uren later weet Suske zich te bevrijden en de geheimzinnige vogel is natuurlijk gevlogen. Suske vertelt zijn wedervaren aan zijn vrienden, maar die weten er ook geen fatsoenlijk antwoord er op. Erger nog, ze beginnen weer te kibbelen onder elkaar. Suske gaat wwer weg en vindt bij de voordeur drie brieven, die geadresseerd zijn aan elk van hun. Wiske vindt dat vreemd, want 's avonds gaat de postbode nooit rond. Ze openen elk hun brief en vinden tot hun verbazing enkel een wit vel papier met een vreemd geurtje.
Hierop gaan ze naar bed en hebben alledrie prachtige dromen. Suske en Sidonia worden echter plotseling weer wakker door geopende ramen.
De volgende morgen is iedereen na lange tijd weer goedgeluimd. Lambik belt op en vraagt hoe het hun gaat, of ze weer goede zin hebben en of er niets anders gebeurd is. Sidonia meldt, dat er weer plots ramen op onverklaarbare wijze tijdens hun slaap openstonden. Lambik reageert hierop vreemd en hangt op.
Suske en Wiske gaan Jerom bezoeken en ook hij is weer goedgeluimd. Jerom heeft namelijk ook een blanco brief gekregen en heeft hierna geslapen als een baksteen. Wiske vertelt Jerom, wat er sindsdien bij hun gebeurd is. Jerom laat hierop een vreemde sandalenafdruk aan de voordeur zien. Suske betwijfelt, dat dit een afdruk van een ruimtewezen zou zijn. Wiske flitst het huis van Jerom in en komt met een sandaal naar buiten. De sandaal wordt op de afdruk gelegd en past als gegoten, maar... de sandaal is van Lambik!
Suske lacht zich te pletter, maar Wiske laat zich niet van de wijs brengen en stelt de vraag: "Ligt Lambik nog steeds in het ziekenhuis?".
Ze belt naar het ziekenhuis en krijgt te horen dat de patiënt niet gestoord mag worden.

Buiten gebeuren ongelukken door een persoon, die nogal luidruchtig REM schreeuwt. Die persoon is niemand anders als professor Barabas. Suske en Wiske begeleiden de professor het huis in waar hij verklaart dat, gepaard met het vreemde lichtverschijnsel, de mensen een gebrek aan R.E.M. hebben. Dit is voor Wiske teveel en zij gaat nu samen met Suske naar het ziekenhuis om er achter te komen wat Lambik van de zaak weet. In het ziekenhuis horen ze echter dat hij al lang vertrokken is. Bij het doorzoeken van zijn ziekenkamer ontdekken de kinderen een bandrecorder verbonden met zijn telefoon. Zodoende kregen ze steeds de melding dat de patiënt geen bezoek mocht ontvangen. Suske en Wiske waarschuwen tante Sidonia over hun ontdekking en die vindt dat maar een hele flauwe grap. Suske en Wiske besluiten bij Jerom te gaan logeren en dat is voor tante de gelegenheid eens te vroeg onder de wol te kruipen. Tot haar grote verbazing vindt ze op haar bed weer zo een blanco brief. Nauwelijks is ze in bed en dan begint ze zalig te dromen. Zachtjes gaat bij haar in de slaapkamer het raam open en haar droom verdwijnt in het holst van de nacht.

Door een advertentie in de krant komen onze vrienden op het spoor van de geheimzinnige met het gevleugelde masker. Hij noemt zich Hypnos, genoemd naar de Oud-Griekse godheid van de slaap. Tante ontvangt een brief van deze Hypnos, leest de blanco brief en legt zich onder toezicht van professor Barabas en zijn wetenschappelijk apparatuur te slapen. Op het beeldscherm volgen Barabas en Jerom de slaap van Sidonia. Op het einde droomt Sidonia van Lambik. Hoe kent Hypnos Lambik?
Natuurlijk is Hypnos niemand anders als Lambik!
Lambik verklaart zijn vrienden dat hij tijdens een bezoek bij de ruïnes van Angkor Vat Javara, een oude tovenaar, het leven redde. De oude man is samen met nog enkele bewakers een van de laatste nazaten der Khmers. Zij houden samen de oude cultus in ere. Tevens is de oude man helderziende en voorspelde dat de Westerse samenleving iets ergs zou overkomen. De voorspelling is uitgekomen want wezens van de planeet Etwoil zijn naar de Aarde gekomen om dromen te stelen.
Lambik vroeg de oude tovenaar, wat hij er tegen kon doen en die gaf hem uit een geheime kwekerij in de ruines van Angkor Vat giftige paddestoelen mee. In gemalen vorm, als onzichtbare inkt, zou hij ons westerlingen ermee kunnen helpen. Veel paddestoelen bezit Lambik echter niet meer en onze vrienden besluiten in de Gyronef naar de ruïnes van Angkor Vat in Cambodja te vliegen. In Ankor Vat aangekomen binden onze vrienden de strijd aan met plaatselijke junglebewoners en met de nazaten der Khmers. Want Javara, de oude tovenaar, is inmiddels overleden en de nieuwe tovenaar duldt geen pottenkijkers. Tot overmaat van ramp landt het ruimtevaartuig der Etwoils niet ver van onze vrienden en ook zij willen de begeerde paddestoelen. ( )