Gelezen (herlezen, beluisterd) na De vliegende klas. Ofschoon ik beide boeken vier sterren heb gegeven, vond ik dit boek toch wat minder, kinderachtiger, maar meer dan drieënhalve ster. Vervolg op Emiel en zijn detectives dat ik nu niet herlas. Grappig (metapoëtisch) is dat de film van Emiel en de detectives een rol speelt in dit boek en de verteller eerst denkt dat hij opnieuw in het vorige boek terechtgekomen is; aan het eind treden de jongens Live op in de bioscoop waarde film vertoond is. Opnieuw een vijftal volgens een soortgelijk stramien: Gustaaf, groot, motorfiets, primair, de Kleine Dinsdag, inderdaad klein, de Professor, een knappe bol, zoon van een zeer ruimhartige rechter en Emiel Tafelpoot (Tischbein), niet rijk, wel de eerste van zijn klas en nogal symbiotisch samenwonend met zijn verweduwde moeder. Als vijfde wiel aan de wagen ditmaal een meisje, Pony Hoedje, Emiels nichtje. Zij is er enigszins voor de komische noot, veel sterker zijn dat de dienstmaagd Clotilde Zielbinder, die door de vlegeljongens Stropdas wordt genoemd en Emiels en Ponys zeer originele grootmoeder. Zij allen gaan voor vakantie naar de Oostzeekust waar de Professor zowaar een villa heeft geërfd van zijn oudtante. Het voornaamste deel van de intrigue gaat over een acrobaat die met twee jongens werkt van wie hij er een wil dumpen omdat die te zwaar wordt en in wiens plaats hij de piccolo Hans wil meenemen, een bekende uit Emiel en de detectives. De jongens, inclusief Hans, dwarsbomen dit plan (gedeeltelijk) en zorgen ervoor dat de achtergebleven jongen van een veilige financiële toekomst verzekerd is. Daartoe mobiliseren zij andere kinderen langs de hele Oostzeekust voor collectes, publiciteit en ze treden voor geld op in de bioscoop waar hun film wordt vertoond. Een tweede element is de toekomst van Emiel en zijn moeder: zij heeft het aanzoek van de plaatselijke politieagent aangenomen omdat zij Emiel van een toekomst wil verzekeren, al zou zij zelf liever met hem alleen blijven, op voorwaarde dat Emiel ermee instemt; hij stemt ermee in al zou hij liever met haar alleen blijven, omdat hij denkt dat zij van de politieman houdt. Hij wil er niet over praten met anderen en is (ook) ongelukkig in de vakantie, maar zijn wijze, geestige grootmoeder die alles al vermoedt, weet hem toch zover te krijgen, leest hem de les, troost hem en spreekt wijze woorden. Dit onderdeel is alweer erg knap gedaan, zonder zwart-wit-denken en makkelijke oplossingen, wel met morele suggesties. Emiel wordt volwassen. ( )

עמיל און די דריי צווילינגען / Emil un di dray tsṿilingen
Author: עריך קעסטנער ; אויטארריזירטע איבערזעצונג פון מ. טייכמאן. טייכמאן, משה. ; Erich Kästner; M Tajchman
Publisher: קינדער פריינד, Ṿarshe : Ḳinder-fraynd, 1938.