Het psychoanalytisch luisteren is niet zonder meer het luisteren naar verhalen. Eerder dan als een passief ontvangen, is het te beschouwen als een actief receptief proces. De uitnodiging om vrij te spreken en te spelen leidt slechts zelden tot een helder en coherent verhaal. Doorheen veel ruis en storingen begrijpen we flarden en fragmenten die we aan de patint terug trachten te geven, zodat hij zijn eigen verhaal bij elkaar kan puzzelen. Doorheen evenveel ruis en storingen communiceren we onze bereidheid tot luisteren en onze beschikbaarheid als nieuw analytisch object. Het psychoanalytische werk vereist een wat vreemde relatie. De therapeut is wel een nieuw, maar geen 'reel' object: geen seksuele partner, geen zorgende ouder. Een balans tussen voelbare beschikbaarheid als analytisch object en rele verzaking aan vragen en verlangens kan een analytisch denken mogelijk maken. Wat is belangrijk in het zoeken naar die balans? Wat helpt om 'de goede golflengte' te kunnen vinden en zoveelRuis en storingen te kunnen verdragen? Of ook: hoe duidelijk maken dat je een welwillend luisterend oor biedt, wanneer stilte voor je patint afwijzing of angstige geheimzinnigheid betekent? Hoe het begripvol luisteren communiceren, zodat exploratie van pijnlijke evaringen mogelijk wordt? Hoe veilig moet de relatie ervaren worden, opdat de patint beangstigende voorstellingen zodanig verdraagt dat communicatie erover mogelijk wordt? Waarop dient de psychoanalytisch therapeut hierbij af te stemmen? Het affect kan richtinggevend zijn om de juiste toon te treffen. Maar zich laten leiden door emotie kan ook misleiden en verleiden. Slechts uit de stilte kunnen waarachtige gedachten geboren worden. Maar deze stilte is in werkelijkheid ruis en vaak kan de waarheid zich precies slechts dankzij storing, hapering en misverstand openbaren. In deze 'multiculturele' publicatie getuigen de auteurs vanuit diverse theoretische achtergronden en praktijken nu eens van rigoureuze wetenschappelijkheid, danWeer van het vermogen in de bomen te luisteren naar de kloppende harten van vogels - Dit zesde deel uit de 'Psychoanalytisch actueel'-reeks is een feestnummer naar aanleiding van het zesjarig bestaan van de Vlaamse Vereniging voor Psychoanalytische Therapie. Het boek bevat artikelen van verschillende auteurs over uiteenlopende onderwerpen. Na een inleiding van Mark Kinet en Wim Vanmechelen over de communicatie in de psychoanalytische therapie, wordt eerst ingegaan op theoretische onderwerpen als het reveil van het affect en het psychoanalytisch object. De artikelen van Lut De Rijdt en Paul Verhaeghe zijn dan weer meer gericht op de praktijk. Verder is er ook een stuk van de Britse Margaret Rustin, de pionier van de babyobservatie, dat wordt aangevuld door een wetenschapsfilosofische bijdrage van haar man Michael Rustin. Wim Vanmechelen sluit af met een tekst over de impact van de psychoanalytische houding en de eerste contacten met patinten. Over de gehele lijn is dit een moeilijk boek,Dat vooral geschikt is voor wie vertrouwd is met het psychoanalytische begrippenkaderInhoudsopgave : - Psychoanalytische renaissance. Van interpretatie tot mentalisatie - Aktuaalpathologie. Hoe luisteren als het spreken niet dragend is? - In contact zijn met het psychoanalytisch object. Finding the wavelength - Trillen op de valentie van de adolescentie - Op zoek naar een authentieke stem. Observatie, intutie en het gebruik van tegenoverdracht in het werk met kinderen en adolescenten - Klinische research in de kinderanalyse. Wetenschappelijke reflecties rond de bijdrage van Margaret Rustin - A la guerre comme la guerre. Psychoanalytische houding en vaardigheden vanaf de eerste contacten.