Horrible, depressing book about a young man who, apparently, doesn't know love due to his tragic youth. Yuck. ( )

Eerste kennismaking met AG ( )

Most readers seem to say something like "I didn't enjoy this, but I can understand why other people like it" — I was going to say something like that as well, but I have a suspicion that the only person who really got any pleasure out of this book is Arnon Grunberg. It's clever, often witty, and written with careful attention to nuances of language, but it's about 270 pages too long(*).

It's the semi-autobiographical story of an unpleasant, self-hating teenager who grows up to have the sort of self-centered, wasteful adult life that unpleasant, self-hating teenagers fantasise about, spending his time drinking, hanging around with people who hang around in bars, and having sex with prostitutes, none of which seems to give him any pleasure at all. Maybe it's meant to be a witty illustration of how hard it is to be a rebel when nothing is really forbidden, but it felt more like a sustained whinge about how terrible life is from someone who had never bothered to try to do anything to change that.

---

(*) My copy has 271 pages of text ( )

Grunberg is een uitmuntende schrijver en een aantal delen van dit boek zijn absoluut prima. Maar zijn onderwerp is wat eenzijdig en na de zoveelste vrouw geloof je het wel. Dat is jammer., In zijn latere boeken worden de thema's veel beter uitgewerkt. Een typisch debuut roman van een goed schrijver. ( )

Ik heb me al een tijdje geleden voorgenomen om geen tijd meer te verliezen aan boeken die me gewoon niet liggen: 100 bladzijden krijgen ze de kans van me en dan gaat het onherroepelijk dicht. Deze, het debuut van Grunberg, haalde bladzijde 120 (net niet in de helft), en dat pleit vooral voor het literaire talent van deze schrijver. Grunberg laat dus zeker zien dat hij kan schrijven. Maar de miezerige avonturen van een puber, ik heb het al een keertje teveel beschreven gezien. Ook het droge, nihilistische toontje is gewoon een afknapper; het is misschien aardig tegengif tegen romantisch gedweep of hijgerige chicklit, ik heb er geen boodschap aan. ( )