Daughter of Dreams Book One of Elric the Moonbeam Roads. Een boek dat eerder in 2003 ook al is uitgegeven maar dan onder de naam Dreamthiefs Daughter en dan zonder een verwijzing naar dat het boek het eerste deel van een serie zou zijn. Destijds heb ik die uitgave ook gelezen en hongerde naar meer. Voor mij dus grote blijdschap dat er meer gekomen is. Voor mijn geheugen echter heb ik nog een keer dit eerste deel gelezen.

De titel van de serie verwijst naar Elric of Melniboné en ik was dan ook verrast dat het boek begint met Ulrich von Bek, een van de andere bekende personages in het door Michael Moorcock jarenlang zorgvuldig opgebouwde multiversum. Samen met de setting van tussen de twee wereldoorlogen in, kan het niet Duitser worden.
De gruwelijkheden zijn eigenlijk onverdraaglijk omdat we weten dat in ons bestaan dat soort martelingen voor zijn gekomen en nog voorkomen. Door het verhaal magie mee te geven, verdwijnt deze dikke zwarte rand niet maar maakt het wel beter te behappen.
Hongerend naar almacht draaft Gaynor de Verdoemde door de verschillende dimensies om aan de mythische voorwerpen te komen waardoor hij deze macht denkt te kunnen verwerven. En Elric reist over de maanstraalwegen tussen deze dimensies om hem in zijn verschillende bestaansvormen te verslaan.
Bijzonder vind ik de samensmelting van twee personages die ik alleen ken uit boeken waarin ze alleen hun weg vinden. Het verhaal wordt in eerste instantie verteld door Ulrich von Bek. Maar door in een universum de twee uitvoeringen uit andere universa samen te laten gaan, verschuift dit perspectief van Von Bek naar Elric en weer terug en dan zijn ze het samen en weer apart. Een moment om als lezer even goed bij de les te blijven.

De strijd tussen Law en Order met daar tussenin de Balans blijkt wederom lang geen strijd tussen goed en kwaad te zijn. Het gaat immer om belangen.

Op naar het tweede deel. ( )