Ce sujet est actuellement indiqué comme "en sommeil"—le dernier message date de plus de 90 jours. Vous pouvez le réveiller en postant une réponse.
1FAMeulstee
hoi marieke54
Naar aanleiding van de thread When are you now?
Ik heb het boek Jan Teerkoper van Alet Schouten, voor zover ik weet heb ik al haar boeken.
Dit boek is alweer lang geleden gelezen, dus helemaal precies weet ik de inhoud niet meer, 't wordt weer tijd om nog eens te gaan lezen ;-)
Wat leuk je naspeuringen naar Dooitse Eelkes Hinxt. Zelf heb ik niks met Griekenland, dus had ik je Griekenland groep tot nu toe nog nooit bekeken.
Naar aanleiding van de thread When are you now?
Ik heb het boek Jan Teerkoper van Alet Schouten, voor zover ik weet heb ik al haar boeken.
Dit boek is alweer lang geleden gelezen, dus helemaal precies weet ik de inhoud niet meer, 't wordt weer tijd om nog eens te gaan lezen ;-)
Wat leuk je naspeuringen naar Dooitse Eelkes Hinxt. Zelf heb ik niks met Griekenland, dus had ik je Griekenland groep tot nu toe nog nooit bekeken.
2marieke54
Hallo FAMeulstee,
Mooi dat er nu een thread historische romans is!
Ik ben erg benieuwd naar Jan Teerkoper. Dat verhaal speelt in een tijd waar ik niet zoveel vanaf weet en de historische (jeugd)roman is nou eenmaal een heerlijke tijdmachine.
Dank voor je tip over De tweede oorlog van Billi Rosen, over de Griekse burgeroorlog vlak na WO II. Ik heb het meteen (voor geen geld!) besteld bij het onvolprezen Boekwinkeltjes
Wat Dooitse Eelkes betreft, ik ben bij toeval op hem gestuit, en af en toe ga ik nu in het Nationaal Archief een ochtendje zijn Scheepsjournalen lezen. Dat is ontzettend leuk. Al lezende ben ik erg op hem gesteld geraakt: het is een prettige man, die hele spannende dingen doet in opdracht van de Friese Admiraliteit. Over hem zou een prachtige historische roman geschreven kunnen worden. Ach, had ik toch het talent en de tijd! Maar gelukkig heb ik het vermogen te genieten.
Mooi dat er nu een thread historische romans is!
Ik ben erg benieuwd naar Jan Teerkoper. Dat verhaal speelt in een tijd waar ik niet zoveel vanaf weet en de historische (jeugd)roman is nou eenmaal een heerlijke tijdmachine.
Dank voor je tip over De tweede oorlog van Billi Rosen, over de Griekse burgeroorlog vlak na WO II. Ik heb het meteen (voor geen geld!) besteld bij het onvolprezen Boekwinkeltjes
Wat Dooitse Eelkes betreft, ik ben bij toeval op hem gestuit, en af en toe ga ik nu in het Nationaal Archief een ochtendje zijn Scheepsjournalen lezen. Dat is ontzettend leuk. Al lezende ben ik erg op hem gesteld geraakt: het is een prettige man, die hele spannende dingen doet in opdracht van de Friese Admiraliteit. Over hem zou een prachtige historische roman geschreven kunnen worden. Ach, had ik toch het talent en de tijd! Maar gelukkig heb ik het vermogen te genieten.
3FAMeulstee
hoi marieke54
Ja, Boekwinkeltjes is een mooie uitvinding ;-)
Alhoewel een enkel boek zelfs daar niet (snel) te vinden is, ik mis nog twee boeken van Sutcliff maar tot nu toe geen geluk op boekwinkeltjes.
Recentelijk zijn we weer eens in Breedevoort (de boekenstad) geweest. Daar is enige teloorgang, mede door het gemak waarmee je nu via internet tweede hands boeken kunt kopen. Dat is eigenlijk jammer, want snuffelend tussen stellingen met boeken kom je soms dingen tegen, die je op titel of auteur zoekend, nooit gevonden had.
Ik blijf je thread over Dooitse (is dat een verbastering van Duitse?) in elk geval volgen.
Ja, Boekwinkeltjes is een mooie uitvinding ;-)
Alhoewel een enkel boek zelfs daar niet (snel) te vinden is, ik mis nog twee boeken van Sutcliff maar tot nu toe geen geluk op boekwinkeltjes.
Recentelijk zijn we weer eens in Breedevoort (de boekenstad) geweest. Daar is enige teloorgang, mede door het gemak waarmee je nu via internet tweede hands boeken kunt kopen. Dat is eigenlijk jammer, want snuffelend tussen stellingen met boeken kom je soms dingen tegen, die je op titel of auteur zoekend, nooit gevonden had.
Ik blijf je thread over Dooitse (is dat een verbastering van Duitse?) in elk geval volgen.
4marieke54
Het is een waarschijnlijk gewoon een Friese naam, FAMeulstee, misschien enige overeenkomst met de meisjesnaam Doutzen? Of zitten we dan weer in West-Friesland?
Dank voor de site Breedevoort. Ik ga ‘m helemaal bestuderen want wij hopen daar binnenkort een weekendje te zijn.
Qua historische romans is onze topauteur: Dorothy Dunnett: http://www.randomhouse.com/vintage/dunnett/ . Zij schreef twee series, de The Lymond Chronicles met thuisbasis het 16e eeuwse Schotland en daarna de House of Niccolo serie met thuisbasis het 15e eeuwse Brugge. Vanuit die thuisbases doorkruisen haar helden dan heel Europa, en beleven overal hun avonturen. Ze heeft haar research grondig en vaak ook ter plekke gedaan. Woonden we in Engeland, dan werden we zeker lid van de Dorothy Dunnett Readers Association. De Engelsen gaan zo prachtig om met hun auteurs, zie bijv. de site van een fan: http://www.simonhedges.com/
Dank voor de site Breedevoort. Ik ga ‘m helemaal bestuderen want wij hopen daar binnenkort een weekendje te zijn.
Qua historische romans is onze topauteur: Dorothy Dunnett: http://www.randomhouse.com/vintage/dunnett/ . Zij schreef twee series, de The Lymond Chronicles met thuisbasis het 16e eeuwse Schotland en daarna de House of Niccolo serie met thuisbasis het 15e eeuwse Brugge. Vanuit die thuisbases doorkruisen haar helden dan heel Europa, en beleven overal hun avonturen. Ze heeft haar research grondig en vaak ook ter plekke gedaan. Woonden we in Engeland, dan werden we zeker lid van de Dorothy Dunnett Readers Association. De Engelsen gaan zo prachtig om met hun auteurs, zie bijv. de site van een fan: http://www.simonhedges.com/
5marieke54
Een onderschat auteur is Ashe Stil.
Hij schrijft historische detectives rondom waterschout Lootsman, die op boevenjacht het 17e eeuwse Amsterdam doorkruist.
Mijn favorieten zijn Het onderwaterschip, rond een vroegmoderne onderzeeër en Het Zilveren Pistool, een verhalenbundel, waarin in het verhaal “Het slijk der aarde” nog wordt gerefereerd aan het joodse drama rondom Sabbathai Zwi.
Stil, van huis uit mediëvist, doet zijn research grondig en voert je door niet alleen door de straten maar ook door alle sociale milieu’s van de toen in een heftige expansiefase verkerende stad.
Volgens mij, maar dat kan ik mis hebben, heeft hij zich laten inspireren door Rembrandts ontroerende en verontwaardiging wekkende tekening van de gehangen Elsje Christiaens. (Over haar kun je lezen in Geert Maks Een kleine geschiedenis van Amsterdam.)
Hij schrijft historische detectives rondom waterschout Lootsman, die op boevenjacht het 17e eeuwse Amsterdam doorkruist.
Mijn favorieten zijn Het onderwaterschip, rond een vroegmoderne onderzeeër en Het Zilveren Pistool, een verhalenbundel, waarin in het verhaal “Het slijk der aarde” nog wordt gerefereerd aan het joodse drama rondom Sabbathai Zwi.
Stil, van huis uit mediëvist, doet zijn research grondig en voert je door niet alleen door de straten maar ook door alle sociale milieu’s van de toen in een heftige expansiefase verkerende stad.
Volgens mij, maar dat kan ik mis hebben, heeft hij zich laten inspireren door Rembrandts ontroerende en verontwaardiging wekkende tekening van de gehangen Elsje Christiaens. (Over haar kun je lezen in Geert Maks Een kleine geschiedenis van Amsterdam.)
6BartGr.
Ik werk mij de laatste maanden in snel tempo door de Aubrey/ Maturin-serie van Patrick O'Brian (het eerste deel is Master and Commander). Meeslepende boeken spelend tijdens de Napoleontische oorlogen, over een Engelse kapitein en zijn vriend -een dokter uit Ierland-, die samen de zeeën onveilig maken. Avonturenromans met een flinke brok psychologie en geschiedenis. Een soort Scheepsjongen van Bontekoe voor volwassenen.
Een grappige anekdote over de schrijver (wiens ware identiteit lang een raadsel geweest is, maar dat is een ander verhaal): zoals gezegd spelen de verhalen op zee, en de beschrijvingen van het maritieme leven (schepen, zeilmanoeuvres, zeeslagen) zijn uitputtend en bijzonder waarheidsgetrouw. In die mate dat een Amerikaanse miljonair en zeilfanaat, die een groot bewonderaar was van de reeks, de schrijver uitnodigde om samen met hem een wereldreis te maken op zijn jacht. O'Brian ging daarop in, maar tot de verbazing van de Amerikaan keek hij na het betreden van het jacht zijn ogen uit onder het mompelen van een "dus zo ziet een echt zeilschip er uit" (of iets van die strekking).
Een grappige anekdote over de schrijver (wiens ware identiteit lang een raadsel geweest is, maar dat is een ander verhaal): zoals gezegd spelen de verhalen op zee, en de beschrijvingen van het maritieme leven (schepen, zeilmanoeuvres, zeeslagen) zijn uitputtend en bijzonder waarheidsgetrouw. In die mate dat een Amerikaanse miljonair en zeilfanaat, die een groot bewonderaar was van de reeks, de schrijver uitnodigde om samen met hem een wereldreis te maken op zijn jacht. O'Brian ging daarop in, maar tot de verbazing van de Amerikaan keek hij na het betreden van het jacht zijn ogen uit onder het mompelen van een "dus zo ziet een echt zeilschip er uit" (of iets van die strekking).
7marieke54
Ik zou graag wat mooie historische romans lezen rondom figuren, uitvindingen, gedachten, debatten etc. uit de periode van de Verlichting, waarover ik momenteel (bij het onvolprezen Livius) een cursus volg. Hebt u, hebben jullie sugggesties?
8Petroglyph
@ marieke54: Misschien kan je Het oog van de Engel lezen, van Nelleke Noordervliet. Dat gaat over een vrouw in de late achttiende eeuw, even voor de Franse revolutie, die meetrekt met een arts met pro-revolutionaire ideeën. Samen trekken ze rond als arts en orakel om verandering te prediken.
9marieke54
Bedankt! Ik heb het notabene zelf (in een dubbeluitgave, samen met Tine). Ga het nu zeker lezen.
10marieke54
Met dank aan BartGr. weer geactiveerd.
Zo'n besprekert ben ik niet. Toch maar een poginkje gewaagd, n.a.v. een gisteren uitgelezen boek, Purity of Blood van Arturo Pérez-Reverte:
Spanje's neergang onder Philips IV. Kapitein Alatriste en de dichter Francisco de Quevado trekken op de valreep Alatriste's beschermeling Inigo uit de klauwen van de Spaanse Inquisitie. Mooie sfeertekening.
Plaatjes van o.a. de dichter Francisco de Quevedo (het Spaanse woord voor (uile)bril werd “quevedos”*), de valse Angelica de Alquezar op wie verteller de 13-jarige Inigo zo hopeloos verliefd is, haar sinistere oom Luis de Alquezar, secretaris van de koning, en de graaf-hertog De Olivares die de joods-Portugese bankiers een favoriete positie aan het Spaanse hof heeft bezorgd en dat zal moeten bezuren.
http://www.icorso.com/cola39.html
Ik vond het een zeer aangename historische roman en zal beslist meer lezen over de avonturen van el capitan Alatriste.
Het (niet oncontroversiële) standaardwerk over de Spaanse Inquisitie is overigens The Origins of the Inquisition in Fifteenth Century Spain door B. Netanyahu, de vader van de huidige Israëlische premier.
*Dale Brown, De wereld van Velazques (Time-Life bibliotheek der kunsten, 1974), p. 115
Zo'n besprekert ben ik niet. Toch maar een poginkje gewaagd, n.a.v. een gisteren uitgelezen boek, Purity of Blood van Arturo Pérez-Reverte:
Spanje's neergang onder Philips IV. Kapitein Alatriste en de dichter Francisco de Quevado trekken op de valreep Alatriste's beschermeling Inigo uit de klauwen van de Spaanse Inquisitie. Mooie sfeertekening.
Plaatjes van o.a. de dichter Francisco de Quevedo (het Spaanse woord voor (uile)bril werd “quevedos”*), de valse Angelica de Alquezar op wie verteller de 13-jarige Inigo zo hopeloos verliefd is, haar sinistere oom Luis de Alquezar, secretaris van de koning, en de graaf-hertog De Olivares die de joods-Portugese bankiers een favoriete positie aan het Spaanse hof heeft bezorgd en dat zal moeten bezuren.
http://www.icorso.com/cola39.html
Ik vond het een zeer aangename historische roman en zal beslist meer lezen over de avonturen van el capitan Alatriste.
Het (niet oncontroversiële) standaardwerk over de Spaanse Inquisitie is overigens The Origins of the Inquisition in Fifteenth Century Spain door B. Netanyahu, de vader van de huidige Israëlische premier.
*Dale Brown, De wereld van Velazques (Time-Life bibliotheek der kunsten, 1974), p. 115
12marieke54
De pittige controverse gaat over de gedwongen tot het katholicisme bekeerde joden (‘conversos’ of ‘nieuwe christenen’, scheldwoord: ‘marranos’ - varkens).
Veel (met name joodse) historici gingen/gaan ervan uit dat de Spaanse joden zoveel als hun maar mogelijk was trouw bleven aan hun eigen godsdienst (‘converso’s’ zouden in feite ‘crypto-joden’ zijn geweest); andere, en met name Benzion Netanyahu (1995), stelden dat in verreweg de meeste gevallen de bekering oprecht was en dat tegen de tijd dat de Inquisitie begon te focussen op de ‘nieuwe christenen’ het praktiserend jodendom vrijwel uit Spanje verdwenen was. Hij zoekt het motief tot vervolging in de religieus-emotionele en de economische sfeer: de behoefte van de vervolgers om de status en de invloed van de ‘nieuwe christenen’ te vernietigen. Het was puur antisemitisme, en het riep juist op wat het wilde bestrijden.
Een recent boek (2006) over het onderwerp is The Spanish Inquisition door Helen Rawlings, ik ken het niet. Het eerste hoofdstuk over de historiografie van de Inquisitie vond ik op het internet:
http://www.blackwellpublishing.com/content/BPL_Images/Content_store/Sample_chapt...
Uit een h-net recensie van haar boek over de kwestie van de converso’s:
“The second and third chapters examine the Holy Office's actions against conversos and moriscos, the descendents of Jewish and Muslim converts to Catholicism. Here, as elsewhere, Rawlings emphasizes not only the Inquisition's changing attitudes and activities, but also differing interpretations and debates among historians and other scholars. These frequent discussions of older views and new research help convey a sense of the changing field. Her consideration of the conversos, for example, notes the divergence between historians like Benzion Netanyahu, who see the converts as genuine Catholic Christians transformed by anti-Semitic inquisitors into Judaizers, and those like Yitzhak Baer or Haim Beinart, who contend that the conversos were indeed secret practitioners of Judaism. She herself argues that the archival evidence suggests "potential rather than actual incidence of Judaism (…)" (p. 62).”
http://www.h-net.org/reviews/showrev.php?id=12049
Rawlings lijkt dus voorzichtig op de hand van Netanyahu.
De bekende “vroegmodern Spanje"-historicus Henry Kamen, die zelf ook een boek over de Spaanse Inquisitie schreef, is dat minder voorzichtig, maar voor die bespreking moet je zonder “toelatende” bibliotheek betalen.
http://www.nybooks.com/articles/archives/1996/feb/01/the-secret-of-the-inquisiti...
De andere kant wordt uiterst leesbaar belicht in de (spannende) boeken over Dona Gracia of the House of Nasi. Naast deze biografie van Cecil Roth is er over haar o.a. één van Andrée Aelion Brooks: The Woman Who Defied Kings en, vooral ook, de prachtige historische roman La Senora door Catherine Clément (als Pandora Pocket verkrijgbaar).
Dona Gracia heeft nog in Antwerpen gewoond.
Veel (met name joodse) historici gingen/gaan ervan uit dat de Spaanse joden zoveel als hun maar mogelijk was trouw bleven aan hun eigen godsdienst (‘converso’s’ zouden in feite ‘crypto-joden’ zijn geweest); andere, en met name Benzion Netanyahu (1995), stelden dat in verreweg de meeste gevallen de bekering oprecht was en dat tegen de tijd dat de Inquisitie begon te focussen op de ‘nieuwe christenen’ het praktiserend jodendom vrijwel uit Spanje verdwenen was. Hij zoekt het motief tot vervolging in de religieus-emotionele en de economische sfeer: de behoefte van de vervolgers om de status en de invloed van de ‘nieuwe christenen’ te vernietigen. Het was puur antisemitisme, en het riep juist op wat het wilde bestrijden.
Een recent boek (2006) over het onderwerp is The Spanish Inquisition door Helen Rawlings, ik ken het niet. Het eerste hoofdstuk over de historiografie van de Inquisitie vond ik op het internet:
http://www.blackwellpublishing.com/content/BPL_Images/Content_store/Sample_chapt...
Uit een h-net recensie van haar boek over de kwestie van de converso’s:
“The second and third chapters examine the Holy Office's actions against conversos and moriscos, the descendents of Jewish and Muslim converts to Catholicism. Here, as elsewhere, Rawlings emphasizes not only the Inquisition's changing attitudes and activities, but also differing interpretations and debates among historians and other scholars. These frequent discussions of older views and new research help convey a sense of the changing field. Her consideration of the conversos, for example, notes the divergence between historians like Benzion Netanyahu, who see the converts as genuine Catholic Christians transformed by anti-Semitic inquisitors into Judaizers, and those like Yitzhak Baer or Haim Beinart, who contend that the conversos were indeed secret practitioners of Judaism. She herself argues that the archival evidence suggests "potential rather than actual incidence of Judaism (…)" (p. 62).”
http://www.h-net.org/reviews/showrev.php?id=12049
Rawlings lijkt dus voorzichtig op de hand van Netanyahu.
De bekende “vroegmodern Spanje"-historicus Henry Kamen, die zelf ook een boek over de Spaanse Inquisitie schreef, is dat minder voorzichtig, maar voor die bespreking moet je zonder “toelatende” bibliotheek betalen.
http://www.nybooks.com/articles/archives/1996/feb/01/the-secret-of-the-inquisiti...
De andere kant wordt uiterst leesbaar belicht in de (spannende) boeken over Dona Gracia of the House of Nasi. Naast deze biografie van Cecil Roth is er over haar o.a. één van Andrée Aelion Brooks: The Woman Who Defied Kings en, vooral ook, de prachtige historische roman La Senora door Catherine Clément (als Pandora Pocket verkrijgbaar).
Dona Gracia heeft nog in Antwerpen gewoond.
14marieke54
Ja, en dan hadden we het nog niet over haar neef Josef Nasi, de hertog van Naxos (en Mytilene). Hem kom ik nu weer tegen in Simon Montefiore's Jeruzalem: de biografie. Samen met Dona Gracia bouwde deze Josef Nasi een (succesvol) internationaal netwerk om de in christelijk Europa vervolgde Joden te helpen. Sultan Suleiman de Prachtlievende stelde hem aan als heer van Tiberias in Galilea, waar hij Italiaanse Joden herhuisvestte, de stad weer opbouwde en moerbeibomen plantte tbv de zijde-industrie. "Hij was de eerste Jood die Joden onderbracht in het Heilige Land" (p. 355). Ook aan hem wijdde Cecil Roth een biografie: The Duke of Naxos of the House of Nasi.
15marieke54
Hella Haasse 2 februari 1918 – 29 september 2011
“Om mijzelf compleet te voelen heb ik nodig wat Henry James aanduidde met de woorden ‘a sense of the past (..)
Het ontdekken en blootleggen van samenhang en betekenis van voorbije levens, karakters, gebeurtenissen onderling en van het verleden als verloren gewaande maar hervonden tijd - waardoor altijd een relatie tot de eigen tijd zichtbaar wordt die juist ten aanzien van dat heden verhelderend kan zijn -: dáárom is het, dunkt me, ieder te doen die zich creatief met geschiedenis bezighoudt. De ‘sense of the past’ is in zekere zin de tegenhanger van de ruimtevaart, het verkennen van de ruimte, en als zodanig zo ‘modern’ als men maar kan wensen.”
Uit: “De moderne historische roman”, lezing, 1982
http://www.dbnl.org/tekst/_jaa003198201_01/_jaa003198201_01_0002.php
Een nieuwer testament (1966) was haar ‘lievelingsboek’.
http://www.hellahaassemuseum.nl/objects/290.html
“Weinig auteurs hebben de Nederlandse literatuur zo waardig en nadrukkelijk op een internationaal podium geplaatst als Hella S. Haasse en weinig oeuvres hebben een dergelijk internationaal karakter.”
Uit: Juryrapport Prijs der Nederlandse Letteren 2004
http://taalunieversum.org/taalunie/prijs_der_nederlandse_letteren_2004_juryrappo...
16marieke54
Het overlijden van Hella Haase heeft mij weer helemaal bij de historische roman gebracht. Vandeweek gedubd of ik het zou wagen: komend leesnajaar / -winter wijden aan die andere reuzin, de Schotse Dorothy Dunnett. Vanaf mijn leesplekje in de huiskamer blik ik altijd meteen op haar Lymond- en Niccolo series, de eerste las ik (en wil ik herlezen!), van de tweede las ik slechts enkele delen. Zal ik het doen, en daarmee al mijn andere leesplannen voorlopig opzij zetten? Er lijken trouwens wel mooie combinaties mogelijk met enige ‘dringende’ non-fictie. En een mens kan toch ook niet alles uitstellen tot na haar pensioen.
Kennen jullie Dorothy Dunnet?
Een paar boeken van haar zijn vertaald, ik las er één en vond dat niet fijn. Zij schrijft een prachtig maar niet zo gemakkelijk Engels, haar verhalen zijn complex en op een aanstekelijke manier zeer erudiet (er bestaan twee ‘compagnons’ op haar werk, door Elspeth Morrison), ze schrijft prachtige dialogen en ze is zó geestig.
Ik geloof dat ik het maar doe.
Kennen jullie Dorothy Dunnet?
Een paar boeken van haar zijn vertaald, ik las er één en vond dat niet fijn. Zij schrijft een prachtig maar niet zo gemakkelijk Engels, haar verhalen zijn complex en op een aanstekelijke manier zeer erudiet (er bestaan twee ‘compagnons’ op haar werk, door Elspeth Morrison), ze schrijft prachtige dialogen en ze is zó geestig.
Ik geloof dat ik het maar doe.
17marieke54
Maar eerst nog wat anders, ik ben begonnen in The Lady Queen, dat op m’n lijstje staat sinds een vakantie in Avignon een paar jaar terug, alwaar we o.a. zo heerlijk vanaf zonnige terrassen naar het Palais du Pâpe keken.
Het boek begint in het jaar 1348. Avignon is een spookstad. Pest heerst alom, lijken drijven in de Rhône omdat er geen begraafplek meer te vinden is. Koningin Johanna, volgens een invloedrijk geestelijke de oorzaak van alle ellende omdat zij haar echtgenoot zou hebben vermoord, rijdt onder een prachtig baldakijn op een witte merrie met haar schitterend gevolg de stad binnen, waar zij wordt opgewacht door alle achttien kardinalen van het Heilig College die haar begeleiden naar het pauselijk paleis waar haar rechtszaak plaats zal vinden. Voor dit schouwspel kon zelfs de pest het volk niet binnen houden. En de rijken keken toe vanaf hun voor de gelegenheid uitbundig met bloemen en tapijten versierde balkons…
18brusselsbook
Bezig in Wolf Hall van Hilary Mantel. Mooi en interessant (en bij momenten grappig) boek over de Tudor tijd (als je dat zo kunt zeggen). Voor mijn gevoel moet ik opschieten, want a.s. dinsdag is alweer de uitreiking van de Booker Prize voor 2011, en dit boek won de prijs in 2009 (2010 red ik natuurlijk al niet meer voor dinsdag). Hebben anderen het gelezen en wat vonden zij ervan?
19marieke54
> 18 Ik las het vorig jaar en vond het een prachtig, sfeervol verhaal, raakte zeer gesteld op Thomas Cromwell.
Afgelopen week las ik The Penelopiad door Margaret Atwood. Geen herschrijving van de Odysseia, maar de geschiedenis vanuit het perspectief van Penelopé, de vrouw van Odysseus. Dan krijg je toch een diametraal ander verhaal.
Met koor ('the twelve hanged maids').
Nu ben ik heel nieuwsgierig geworden naar een boekje dat Atwood gebruikte, Trickster makes this world.
Afgelopen week las ik The Penelopiad door Margaret Atwood. Geen herschrijving van de Odysseia, maar de geschiedenis vanuit het perspectief van Penelopé, de vrouw van Odysseus. Dan krijg je toch een diametraal ander verhaal.
Met koor ('the twelve hanged maids').
Nu ben ik heel nieuwsgierig geworden naar een boekje dat Atwood gebruikte, Trickster makes this world.
20yvoseule
18
Ik vond Wolf Hall ook geweldig om te lezen. Interessant en boeiend. Ondanks dat het een dikke pil was, heb ik het boek in één ruk uitgelezen.
Ik vond Wolf Hall ook geweldig om te lezen. Interessant en boeiend. Ondanks dat het een dikke pil was, heb ik het boek in één ruk uitgelezen.
21brusselsbook
19 en 20, bedankt voor de reacties! Net Wolf Hall uit. De eerste 400 bladzijden gingen snel, daarna had ik moeite om geboeid te blijven. Maar ik raakte inderdaad ook gesteld op Thomas Cromwell, en ik vond het vaak ook zeer grappig. Ik heb gehoord dat er mogelijk een vervolg aankomt? Wb Thomas Cromwell, ik had eenzelfde ervaring als toen ik De glimlach van Niccolo had gelezen, de biografie over Machiavelli van Maurizio Viroli. Je leest/hoort vaak over hen in een negatieve zin, dat ze opportunisten zijn en moreel gesproken "slechte" mensen. Maar als je dan over hen leest realiseer je dat ze eigenlijk wijzer zijn dan vele anderen om hen heen. En dat politiek veel ingewikkelder is dan het van buitenaf lijkt.
22marieke54
> 21 Er komt een vervolg, en wel niet een maar twee boeken:
“Hilary Mantel's Wolf Hall, her dazzling, utterly absorbing invention of the inner life of Thomas Cromwell, will have not one sequel, as expected, but two. Mantel is now planning a Tudor trilogy: a new novel, Bring up the Bodies, to be published by 4th Estate in May 2012, will focus on the downfall of Anne Boleyn. A third book will keep the title the author had already announced for the sequel, The Mirror & the Light, and will continue Cromwell's story until his execution in 1540.”
http://www.guardian.co.uk/books/2011/nov/17/hilary-mantel-sequel-wolf-hall
En HBO & BBC plannen een miniserie: http://www.cinemablend.com/television/HBO-BBC-Developing-Miniseries-Based-Wolf-H...
“Hilary Mantel's Wolf Hall, her dazzling, utterly absorbing invention of the inner life of Thomas Cromwell, will have not one sequel, as expected, but two. Mantel is now planning a Tudor trilogy: a new novel, Bring up the Bodies, to be published by 4th Estate in May 2012, will focus on the downfall of Anne Boleyn. A third book will keep the title the author had already announced for the sequel, The Mirror & the Light, and will continue Cromwell's story until his execution in 1540.”
http://www.guardian.co.uk/books/2011/nov/17/hilary-mantel-sequel-wolf-hall
En HBO & BBC plannen een miniserie: http://www.cinemablend.com/television/HBO-BBC-Developing-Miniseries-Based-Wolf-H...
23brusselsbook
22 marieke54 bedankt! Iets om naar uit te kijken.
24marieke54
Aan het bijkomen van een prachtige leeservaring die zo’n 10 weken in beslag heeft genomen: de House of Niccolo-serie van Dorothy Dunnett.
Nu moet ik een beetje landen, daartoe heb ik 22-11-1963 ter hand genomen. Dat is wel even slikken na Dunnett. (Niet slikken maar doorlezen.)
Voor een volgende serie denk ik aan de Matthew Shardlake reeks van C.J. Sansom. Een aantal van deze boeken zijn recent in het Nederlands verschenen (Kloostermoord, Het zwarte vuur). Zijn er onder jullie mensen die deze (of de andere drie) al gelezen hebben? Graag waarderingen.
Nu moet ik een beetje landen, daartoe heb ik 22-11-1963 ter hand genomen. Dat is wel even slikken na Dunnett. (Niet slikken maar doorlezen.)
Voor een volgende serie denk ik aan de Matthew Shardlake reeks van C.J. Sansom. Een aantal van deze boeken zijn recent in het Nederlands verschenen (Kloostermoord, Het zwarte vuur). Zijn er onder jullie mensen die deze (of de andere drie) al gelezen hebben? Graag waarderingen.
25brusselsbook
Hallo Marieke54, ik heb de Shardlake reeks van C.J. Sansom gelezen. In het Engels waren er geloof ik vijf tot nu toe (ik las ze in het Engels). Amusant en ook historisch wel interessant. Een prettige leeservaring. Maar meer ook niet, althans voor mij. Benieuwd naar wat je ervan vindt. Hartelijke groeten, Brusselsbook
26marieke54
Dank voor je waardering, Brusselsbook. Het eerste hoofdstuk vind ik alvast heel veelbelovend, sfeervol, en met mooie details. Het doet me wel denken aan Paul Doherty's The cup of ghosts waarvan ik ooit zo onder de indruk was dat ik het wegzette bij de middeleeuwse geschiedenis. (het is een boek uit een serie over een middeleeuwse vrouwelijke arts in Londen, 1322, dus voor de uitbraak van de Pest en zo'n 10 jaar na de reis van abt Emo). Nu ga ik ook eens zoeken naar de andere boeken uit díe serie.
27marieke54
What is so fascinating about mediaeval England?
Paul Doherty:
“What I particularly like is the contrast of light and dark, the magnificent Gothic cathedrals and the narrow evil smelling alleyways of the cities or the lonely track ways of the countryside. Chaucer was my key to this era: he introduces a wide array of characters who really existed: corrupt pardoners, fornicating friars, malicious monks, villainous pardoners and saintly parsons. It was a time of great prayer as well as hideous violence, of courtly ideals yet violent practices, of great innovation as well as deep rooted prejudice. If the cast of characters are compelling so are the sets: lonely castles, claustrophobic villages, Gothic monasteries, turbulent, exciting towns. A time when people rejoiced in the light and feared the coming darkness. A marvellous period for a novelist to explore!”
(http://www.paulcdoherty.com/Contact&FAQs.html )
Paul Doherty:
“What I particularly like is the contrast of light and dark, the magnificent Gothic cathedrals and the narrow evil smelling alleyways of the cities or the lonely track ways of the countryside. Chaucer was my key to this era: he introduces a wide array of characters who really existed: corrupt pardoners, fornicating friars, malicious monks, villainous pardoners and saintly parsons. It was a time of great prayer as well as hideous violence, of courtly ideals yet violent practices, of great innovation as well as deep rooted prejudice. If the cast of characters are compelling so are the sets: lonely castles, claustrophobic villages, Gothic monasteries, turbulent, exciting towns. A time when people rejoiced in the light and feared the coming darkness. A marvellous period for a novelist to explore!”
(http://www.paulcdoherty.com/Contact&FAQs.html )
28lozwen
Maar na bovenstaande beschrijving slaak ik een zucht van verlichting bij het lezen van het boek: 'Het verdorven genootschap' van Philipp Blom. Het gaat over de salon van een zekere baron d'Holbach, waar Diderot en andere revolutionaire geesten samenkwamen. Ik dacht dat iemand het hier al eens genoemd had?
29yvoseule
Hallo Marieke,
Ben bezig in Kloostermoord, vooral vanwege fascinatie met de periode Cromwell en de Tudors. Ik vind de historische context aardig beschreven, hier en daar wat kinderlijk. Heb om privé redenen niet zo veel kunnen lezen als ik wil(de).
Ben bezig in Kloostermoord, vooral vanwege fascinatie met de periode Cromwell en de Tudors. Ik vind de historische context aardig beschreven, hier en daar wat kinderlijk. Heb om privé redenen niet zo veel kunnen lezen als ik wil(de).
30marieke54
>28 lozwen: lozwen:
Ik zag dat ik in 2009 wel Blom’s Enlightening the World: Encyclopedie las. Dat boek ging vooral over Diderot, een tussen al die Verlichters enigszins op de achtergrond geraakte man. Een fascinerend figuur, wellicht de ‘drager’ van de Franse Verlichting. Enlightening the World is, naar ik nu begrijp, de voorloper van Blom’s A wicked company. Beide boeken zijn strikt gesproken geen historische romans, maar Blom’s enerverende stijl èn de avonturen van zijn protagonisten doen waarschijnlijk ook dit tweede boek lezen als een roman.
>25 brusselsbook: en 29 brusselsbook, yvoseule:
Ik vond Dissolution/Kloostermoord een mooi boek. Kan denk ik wel zien wat jullie bedoelen (“niet meer dan een prettige leeservaring”, “hier en daar wat kinderlijk”), maar ben zelf vooral erg te spreken over de blik die ons door dit verhaal vergund wordt op de Engelse Reformatie en dat hele gedoe met de onteigening en ontmanteling van de kloosters (met landerijen!), de geweldige maatschappelijke impact die dat heeft gehad. En dan nog al die prachtige ‘details’, Sansom is goed in de tijd gedoken.
Maar zijn Thomas Cromwell is wel een geheel andere dan degeen die we in Wolf Hall hebben leren kennen. Aanvankelijk deed dat zelfs een beetje pijn. Herkennen jullie dat?
Inmiddels ben ik begonnen aan Dark Fire, dat speelt in 1540, het jaar waarin Cromwell zijn hoofd op het schavot verliest. Shardlake, ergens omschreven als de 'Tudor Morse', neemt de verdediging op zich van een meisje dat beschuldigd wordt van de moord op haar neefje.
Een informatief interview met Sansom: http://www.guardian.co.uk/culture/2010/nov/15/cj-sansom-interview
Ik zag dat ik in 2009 wel Blom’s Enlightening the World: Encyclopedie las. Dat boek ging vooral over Diderot, een tussen al die Verlichters enigszins op de achtergrond geraakte man. Een fascinerend figuur, wellicht de ‘drager’ van de Franse Verlichting. Enlightening the World is, naar ik nu begrijp, de voorloper van Blom’s A wicked company. Beide boeken zijn strikt gesproken geen historische romans, maar Blom’s enerverende stijl èn de avonturen van zijn protagonisten doen waarschijnlijk ook dit tweede boek lezen als een roman.
>25 brusselsbook: en 29 brusselsbook, yvoseule:
Ik vond Dissolution/Kloostermoord een mooi boek. Kan denk ik wel zien wat jullie bedoelen (“niet meer dan een prettige leeservaring”, “hier en daar wat kinderlijk”), maar ben zelf vooral erg te spreken over de blik die ons door dit verhaal vergund wordt op de Engelse Reformatie en dat hele gedoe met de onteigening en ontmanteling van de kloosters (met landerijen!), de geweldige maatschappelijke impact die dat heeft gehad. En dan nog al die prachtige ‘details’, Sansom is goed in de tijd gedoken.
Maar zijn Thomas Cromwell is wel een geheel andere dan degeen die we in Wolf Hall hebben leren kennen. Aanvankelijk deed dat zelfs een beetje pijn. Herkennen jullie dat?
Inmiddels ben ik begonnen aan Dark Fire, dat speelt in 1540, het jaar waarin Cromwell zijn hoofd op het schavot verliest. Shardlake, ergens omschreven als de 'Tudor Morse', neemt de verdediging op zich van een meisje dat beschuldigd wordt van de moord op haar neefje.
Een informatief interview met Sansom: http://www.guardian.co.uk/culture/2010/nov/15/cj-sansom-interview
31PimPhilipse
A Dead Man In Deptford van Anthony Burgess.
Het korte leven van Christopher Marlowe (of Kit Marley/Morley/Merlin zoals hij bij afwisseling genoemd wordt) als student theologie, toneelschrijver, homo, en spion, beschreven door een mede-toneelspeler in een pastiche van vroeg-modern engels.
Als lezer van A Clockwork Orange (van B.) en Doctor Faustus (van M.) werd ik aangetrokken door de recensie in de Club Read 2011 groep. Fascinerend, maar voor een niet native-speaker behoorlijk lastig, zelfs als je ervaring hebt met Chaucer, Spencer en Shakespeare. Waar die schrijvers hun verhaal min of meer lineair en vanuit vast perspectief vertellen, trekt B. alle moderne stijlmiddelen open en verstopt die onder wonderlijke spellingen en zinsconstructies. Ik hoop e.e.a. voor 90% begrepen te hebben.
De geloofsconflicten tussen de Church of England, katholieken en hugenoten worden breed uitgesponnen, B. laat M. als spion naar Frankrijk gaan om te proberen te infiltreren in engelse katholieken die Mary weer aan de macht willen brengen.
Erg geestig zijn ook de stukken waarin M. en zijn medetoneelschrijvers discussieren over de beste manier om vrije verzen te schrijven.
Er is ook een gastrol voor een zekere Will S. die zich op dat moment nog helemaal waar moet maken, maar die al erg besliste ideeën heeft over hoe toneel gemaakt zou moeten worden.
Aan te raden voor lezers met affiniteit voor het onderwerp en zonder vrees voor een ongebruikelijk woord- en zinsbeeld.
Het korte leven van Christopher Marlowe (of Kit Marley/Morley/Merlin zoals hij bij afwisseling genoemd wordt) als student theologie, toneelschrijver, homo, en spion, beschreven door een mede-toneelspeler in een pastiche van vroeg-modern engels.
Als lezer van A Clockwork Orange (van B.) en Doctor Faustus (van M.) werd ik aangetrokken door de recensie in de Club Read 2011 groep. Fascinerend, maar voor een niet native-speaker behoorlijk lastig, zelfs als je ervaring hebt met Chaucer, Spencer en Shakespeare. Waar die schrijvers hun verhaal min of meer lineair en vanuit vast perspectief vertellen, trekt B. alle moderne stijlmiddelen open en verstopt die onder wonderlijke spellingen en zinsconstructies. Ik hoop e.e.a. voor 90% begrepen te hebben.
De geloofsconflicten tussen de Church of England, katholieken en hugenoten worden breed uitgesponnen, B. laat M. als spion naar Frankrijk gaan om te proberen te infiltreren in engelse katholieken die Mary weer aan de macht willen brengen.
Erg geestig zijn ook de stukken waarin M. en zijn medetoneelschrijvers discussieren over de beste manier om vrije verzen te schrijven.
Er is ook een gastrol voor een zekere Will S. die zich op dat moment nog helemaal waar moet maken, maar die al erg besliste ideeën heeft over hoe toneel gemaakt zou moeten worden.
Aan te raden voor lezers met affiniteit voor het onderwerp en zonder vrees voor een ongebruikelijk woord- en zinsbeeld.
32yvoseule
Ja, dat deze Cromwell een andere is dan in Wolf Hall herken ik wel. Ik vond het ook wel een beetje spijtig, maar was/ben ook nog niet helemaal overtuigd. Ik kan Cromwell eigenlijk niet los zien van King Henry en diens behoefte aan steeds weer een andere vrouw. Maar dat hij Anna Boleyn onder valse beschuldigingen heeft laten ombrengen staat historisch toch ook wel vast?
33marieke54
Dat hij daarbij zeer behulpzaam is geweest staat bij mijn weten historisch vast. Maar ... ik las ook dat zijn laatste biograaf, John Schofield het negatieve beeld dat van van Cromwell bestaat behoorlijk attaqueert, iets wat Mantel ook doet. Dat is dus nieuw.
In de historische roman kan ik inmiddels prima leven met Sansoms harde opportunist, ook al omdat de bedachtzame, religieus gematigde Shardlake zo prettig contrasteerd. Dark Fire / Het Zwarte Vuur vind ik beter dan Dissolution, Shardlake heeft een nieuwe, spannende 'side-kick', afkomstig uit het gevolg van Cromwell. Broeder Guy is er ook weer (mag, als Moor, de geneeskunst niet uitoefenen, heeft nu een apotheek), en je ziet - op straat - nog veel meer de gevolgen van het opheffen van de kloosterorden in snikheet Londen, voorjaar 1540.
In de historische roman kan ik inmiddels prima leven met Sansoms harde opportunist, ook al omdat de bedachtzame, religieus gematigde Shardlake zo prettig contrasteerd. Dark Fire / Het Zwarte Vuur vind ik beter dan Dissolution, Shardlake heeft een nieuwe, spannende 'side-kick', afkomstig uit het gevolg van Cromwell. Broeder Guy is er ook weer (mag, als Moor, de geneeskunst niet uitoefenen, heeft nu een apotheek), en je ziet - op straat - nog veel meer de gevolgen van het opheffen van de kloosterorden in snikheet Londen, voorjaar 1540.
34yvoseule
33 Mooi, ik heb Het Zwarte Vuur al in huis. Ga het boek binnenkort lezen. Ik vond Broeder Guy ook heel erg interessant, dus fijn dat hij er in voor komt.
35royalhistorian
De boeken van C.J Samsom over de advocaat Shardlake zijn inderdaad prettig leesvoer. Het middeleeuwse Londen en het middeleeuwse leven wordt prima geschetst door de schrijver. Het tijdsbeeld gaat zo echt leven voor de lezer. De personages zijn ook goed. De melancholische, bedachtzame en wantrouwige Shardlake is inderdaad een Middeleeuwse inspecteur Morse.
Ik ben ze ook gaan lezen vanwege de Tudor-connectie/periode trouwens. Als is het zeer ergerlijk dat in het Zwarte Vuur de naam van Anne Boleyn verkeerd is vertaald (Nan Bullen), tenminste in mijn exemplaar dan toch.
In Wolf Hall ben ik wel begonnen, maar heb het weggelegd. De schrijfstijl is niet echt prettig, erg chaotisch zelfs. Het is lastig om te weten welk personage nu wat zegt. Toch wil ik het boek nog een kans geven.
Ik ben ze ook gaan lezen vanwege de Tudor-connectie/periode trouwens. Als is het zeer ergerlijk dat in het Zwarte Vuur de naam van Anne Boleyn verkeerd is vertaald (Nan Bullen), tenminste in mijn exemplaar dan toch.
In Wolf Hall ben ik wel begonnen, maar heb het weggelegd. De schrijfstijl is niet echt prettig, erg chaotisch zelfs. Het is lastig om te weten welk personage nu wat zegt. Toch wil ik het boek nog een kans geven.
36henkl
Wat de spelling van Anne Boleyns naam betreft: Wikipedia zegt hierover
"The spelling of the Boleyn name was variable. Sometimes it was written as Bullen, hence the bull heads which formed part of her family arms. At the court of Margaret of Austria in the Netherlands, Anne is listed as Boullan. From there she signed the letter to her father as Anna de Boullan. She is also referred to as "Anna Bolina" (which is Latin); that name is in most portraits of her."
Daarin was ze overigens niet uniek. Van de meeste namen waren in die tijd verschillende spellingen in omloop.
"The spelling of the Boleyn name was variable. Sometimes it was written as Bullen, hence the bull heads which formed part of her family arms. At the court of Margaret of Austria in the Netherlands, Anne is listed as Boullan. From there she signed the letter to her father as Anna de Boullan. She is also referred to as "Anna Bolina" (which is Latin); that name is in most portraits of her."
Daarin was ze overigens niet uniek. Van de meeste namen waren in die tijd verschillende spellingen in omloop.
37marieke54
> 25, 35 en 36
In de originele Engelse boeken is er afwisselend sprake van Anne Boleyn, Ann Bullen en Nan Bullen.
Ze zijn inderdaad heerlijk leesvoer, maar ze zijn m.i. veel meer.
Met enige spijt las ik vorige week het laatste deel uit, graag had ik langer aan de hand van Sansom rondgelopen door de Tudor maatschappij. De auteur heeft z’n research heel gewetensvol gedaan. Zo stuitte hij bijvoorbeeld bij de voorbereidingen van Sovereign op tot dan toe onbekende zaken, die inmiddels aan de geschiedschrijving kunnen worden toegevoegd. (Sovereign is opgedragen aan P.D. James, bij wie ik ook meermalen al lezend maar wilde dat ze de oplossing nog heel lang liet hangen, áls zij maar bleef doorschrijven over déze mensen en hun milieu…).
Wat de historische Thomas Cromwell betreft, denk ik dat Sansom er dichter bij zit dan Hilary Mantel. Mantel’s historische verantwoording bij Wolf Hall is wel erg summier. Sansom, historicus, geeft op dit punt meer inzage, zoals historici dat plegen te doen. Maar vooral ook vind ik Mantels Cromwell een tijdgenoot van ons, net zoals overigens Sansoms Shardlake.
Bij De Slegte liep ik van de week aan tegen Richard Tames’s Het Londen van Shakespeare voor vijf duiten perdag, een ‘planeta solita’-reisgidje voor Tudor-Londen. Nu kunnen al die verplaatsingen van Shardlake te voet, te paard en per boot ook nog wat worden “aangekleed” !
In de originele Engelse boeken is er afwisselend sprake van Anne Boleyn, Ann Bullen en Nan Bullen.
Ze zijn inderdaad heerlijk leesvoer, maar ze zijn m.i. veel meer.
Met enige spijt las ik vorige week het laatste deel uit, graag had ik langer aan de hand van Sansom rondgelopen door de Tudor maatschappij. De auteur heeft z’n research heel gewetensvol gedaan. Zo stuitte hij bijvoorbeeld bij de voorbereidingen van Sovereign op tot dan toe onbekende zaken, die inmiddels aan de geschiedschrijving kunnen worden toegevoegd. (Sovereign is opgedragen aan P.D. James, bij wie ik ook meermalen al lezend maar wilde dat ze de oplossing nog heel lang liet hangen, áls zij maar bleef doorschrijven over déze mensen en hun milieu…).
Wat de historische Thomas Cromwell betreft, denk ik dat Sansom er dichter bij zit dan Hilary Mantel. Mantel’s historische verantwoording bij Wolf Hall is wel erg summier. Sansom, historicus, geeft op dit punt meer inzage, zoals historici dat plegen te doen. Maar vooral ook vind ik Mantels Cromwell een tijdgenoot van ons, net zoals overigens Sansoms Shardlake.
Bij De Slegte liep ik van de week aan tegen Richard Tames’s Het Londen van Shakespeare voor vijf duiten perdag, een ‘planeta solita’-reisgidje voor Tudor-Londen. Nu kunnen al die verplaatsingen van Shardlake te voet, te paard en per boot ook nog wat worden “aangekleed” !
38brusselsbook
Bring up the Bodies van Hilary Mantel is net uit.
De Guardian Bookshop zegt er dit over: "The much-anticipated sequel to Mantel's Man Booker-winning novel "Wolf Hall", this continues the life of Thomas Cromwell. As Henry VIII falls in love with the silent, plain Jane Seymour at Wolf Hall, Cromwell sees what's at stake: not just the king's pleasure, but the safety of the nation. Explores one of the most mystifying and frightening episodes in English history, the destruction of Anne Boleyn. "Wolf Hall" is the most successful Booker winner since records began, selling 300,000 copies in paperback in the UK alone, and Mantel has revealed that there will be a 3rd book in this series".
Ik zag een bespreking in The Guardian Review van 5 mei 2012 (pagina 6, geschreven door Margaret Atwood) hier is de link:
http://www.guardian.co.uk/books/2012/may/04/bring-up-the-bodies-hilary-mantel-re...
De Guardian Bookshop zegt er dit over: "The much-anticipated sequel to Mantel's Man Booker-winning novel "Wolf Hall", this continues the life of Thomas Cromwell. As Henry VIII falls in love with the silent, plain Jane Seymour at Wolf Hall, Cromwell sees what's at stake: not just the king's pleasure, but the safety of the nation. Explores one of the most mystifying and frightening episodes in English history, the destruction of Anne Boleyn. "Wolf Hall" is the most successful Booker winner since records began, selling 300,000 copies in paperback in the UK alone, and Mantel has revealed that there will be a 3rd book in this series".
Ik zag een bespreking in The Guardian Review van 5 mei 2012 (pagina 6, geschreven door Margaret Atwood) hier is de link:
http://www.guardian.co.uk/books/2012/may/04/bring-up-the-bodies-hilary-mantel-re...
39marieke54
Mooie bespreking van Atwood. Over Bring up the bodies lijken de meningen tot dusver alleen verdeeld over de vraag of het nu net zo goed of nog beter is dan Wolf Hall.
Omdat ik van C.J. Sansom's Shardlake-reeks, waarin het grimmige beeld wordt aangehangen, zeker zo genoten heb als van Wolf Hall, blijft de beeldvorming omtrent Thomas Cromwell me bezighouden. Momenteel lees ik daarover John Schofield’s The Rise and Fall of Thomas Cromwell.
M.b.t. Wolf Hall schreef Schofield het volgende:
“Thomas More is the subject of a well known play and film, “A Man for all Seasons”, so it is gratifying that his more interesting and likeable contemporary, Thomas Cromwell, now has a historical novel dedicated to him. Wolf Hall by Hilary Mantel is not only a hugely enjoyable read; it also gives a truer portrayal of Cromwell than you will find in many books that claim to be factual.
This Cromwell has a brilliant mind and a quick wit. He can speak several languages, and is a connoisseur of the arts and humanities. A good fixer, he can help his friends out of trouble and land his enemies in it. He also has a big heart and is kind to the unfortunate. The ladies enjoy his company, and many would like to marry him now he is a widower. Even Catherine of Aragon, the rejected wife, and her unhappy daughter can’t help liking him. All of this is perfectly true.”
http://www.facebook.com/note.php?note_id=150165493630
Schofield’s boek is zwaar gedocumenteerd (veel nieuw bronnenonderzoek!), maar leest prettig.
“Cromwell in het kort”, nog even:
http://www.thehistoryfiles.com/thomas-cromwell-an-appraisal-of-historys-whipping...
(De onder "sources" genoemde Hutchinson hangt het grimmige beeld aan. Zijn boek verscheen in hetzelfde jaar als dat van Schofield. Naar wat ik erover las, schijnt Schofield toch betere papieren te hebben.)
Omdat ik van C.J. Sansom's Shardlake-reeks, waarin het grimmige beeld wordt aangehangen, zeker zo genoten heb als van Wolf Hall, blijft de beeldvorming omtrent Thomas Cromwell me bezighouden. Momenteel lees ik daarover John Schofield’s The Rise and Fall of Thomas Cromwell.
M.b.t. Wolf Hall schreef Schofield het volgende:
“Thomas More is the subject of a well known play and film, “A Man for all Seasons”, so it is gratifying that his more interesting and likeable contemporary, Thomas Cromwell, now has a historical novel dedicated to him. Wolf Hall by Hilary Mantel is not only a hugely enjoyable read; it also gives a truer portrayal of Cromwell than you will find in many books that claim to be factual.
This Cromwell has a brilliant mind and a quick wit. He can speak several languages, and is a connoisseur of the arts and humanities. A good fixer, he can help his friends out of trouble and land his enemies in it. He also has a big heart and is kind to the unfortunate. The ladies enjoy his company, and many would like to marry him now he is a widower. Even Catherine of Aragon, the rejected wife, and her unhappy daughter can’t help liking him. All of this is perfectly true.”
http://www.facebook.com/note.php?note_id=150165493630
Schofield’s boek is zwaar gedocumenteerd (veel nieuw bronnenonderzoek!), maar leest prettig.
“Cromwell in het kort”, nog even:
http://www.thehistoryfiles.com/thomas-cromwell-an-appraisal-of-historys-whipping...
(De onder "sources" genoemde Hutchinson hangt het grimmige beeld aan. Zijn boek verscheen in hetzelfde jaar als dat van Schofield. Naar wat ik erover las, schijnt Schofield toch betere papieren te hebben.)
40marieke54
Na vele aangename uren met inspector Banks uit de gelijknamige serie van Peter Robinson ben ik nu begonnen met de herlezing van de Lymond Chronicles van Dorothy Dunnett. Het eerste deel is Game of Kings. Je moet er even inkomen (ong. 100 pagina's) maar dan zijn de beloningen ook talrijk. Wat een schrijfster is die Dunnett!
Wat zij en Robinson gemeen hebben, is het creëren van een heel eigen wereld, bevolkt door een scala van steeds terugkerende karakters. Bij Robinson is die gesitueerd in het gebied van de Yorkshire Dales (waar ik nu zo naar toe zou willen). En bij Dunnett bevind ik me nu nog in het 16e eeuwse Bordergebied van Schotland, maar gaat het verhaal straks heel vroegmodern Europa inclusief het Ottomaanse Rijk met Noord-Afrika bestrijken.
Voor mij voorlopig nog geen Game of Thrones.
Wat zij en Robinson gemeen hebben, is het creëren van een heel eigen wereld, bevolkt door een scala van steeds terugkerende karakters. Bij Robinson is die gesitueerd in het gebied van de Yorkshire Dales (waar ik nu zo naar toe zou willen). En bij Dunnett bevind ik me nu nog in het 16e eeuwse Bordergebied van Schotland, maar gaat het verhaal straks heel vroegmodern Europa inclusief het Ottomaanse Rijk met Noord-Afrika bestrijken.
Voor mij voorlopig nog geen Game of Thrones.
