Marcel van Roosmalen
Auteur de Totaal
A propos de l'auteur
Œuvres de Marcel van Roosmalen
Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt kleine verhalen uit een groot land (2011) 11 exemplaires
Schijt: het laatste seizoen van Theo Janssen (en Ester Bal) plus hoogte en dieptepunten uit andere Vitesse seizoenen… (2014) 8 exemplaires
Hard Gras / 66 3 exemplaires
Mijn legendarische moeder overleeft alles corona, dementie, eenzame opsluiting en andere ellende (2021) 2 exemplaires
Gelukkig is het weer voorbij (set van 6) 2 exemplaires
Oeuvres associées
Sport : de 141 beste Nederlandse en Vlaamse sportverhalen van 1945 tot nu (2007) — Contributeur — 5 exemplaires
Étiqueté
Partage des connaissances
Membres
Critiques
Prix et récompenses
Vous aimerez peut-être aussi
Auteurs associés
Statistiques
- Œuvres
- 24
- Aussi par
- 1
- Membres
- 130
- Popularité
- #155,342
- Évaluation
- 3.7
- Critiques
- 19
- ISBN
- 38
Toen ontdekte ik, geen idee meer hoe, dat het boek in zijn geheel werd voorgelezen op Spotify. Door de schrijver zelf zelfs. En toen maakte ik een keuze die voor mij niet gebruikelijk is: ik koos het luisterboek. Al een halve eeuw ben ik van het gedrukte woord. Van de voorgelezen Jan, Jans en de Kinderen in de Libelle (dat ik daarna in mijn eentje ‘nalas’, waardoor sommigen dachten dat ik al erg vroeg kon lezen), tot heden ten dage waarin ik veel podcasts luister, wel een e-reader heb, maar bijna niet gebruik en nog steeds films niet kijk, omdat ik het boek nog niet gelezen heb, dit was een revolutionaire keuze voor ondergetekende.
Het helpt dat Marcel van Roosmalen de moeite waard is om te beluisteren, zelfs als hij weinig te zeggen heeft. En voor dit boek past het perfect. Want Theo Janssen is natuurlijk een van de moeilijkste personen om dit project mee te doen. Aardige voetballer, goede gozer, leuke humor, maar niet iemand die veel nadenkt over het leven, zeker niet iemand die gaat zitten vertellen over wat hem raakt, wat hij heeft beleefd, hoe hij in het leven staat, wat er in zijn jeugd is gebeurd. Dus dan wordt het lastig voor een schrijver om daar wat van te maken. Niet voor van Roosmalen, want die schrijft gewoon op wat hij observeert, wat hij zelf denkt. En zo hebben de heren een paar maanden om elkaar heen gedraaid, zonder echt samen te werken.
Dat menig voetbalfan dat tegen vond vallen, begrijp ik goed. Dat ik als lezer, in dit geval luisteraar, dat juist erg leuk vind, is ook logisch. Meerdere keren moest ik hardop lachen. Een aantal files heb ik een tweede keer moeten aanklikken, het was soms onnavolgbaar. Denk ook dat dit een boek is dat ik over een paar jaar alsnog ga lezen, gewoon omdat het kan, omdat het de moeite waard is.
Citaat: “Die anderen ga ik allemaal niet bellen. Ik kan me niet voorstellen dat Fred Rutten me nog te woord staat en het werkt gewoon niet om vrienden in de voetballerij over je aan het woord te laten. Dat heb ik bij het Theo Bos-boek gedaan; iedereen zegt hetzelfde. Bovendien vinden de lezers je al een goede voetballer, anders lezen ze dit überhaupt niet. Dat hoef ik ze niet uit te leggen. Ik ben wel benieuwd wie je nog meer wilt aandragen.” (p.155)… (plus d'informations)