Hannes Meinkema (1943–2022)
Auteur de En dan is er koffie
A propos de l'auteur
Œuvres de Hannes Meinkema
24 manieren om in tranen uit te breken : Nederlandse verhalen door vrouwen over vrouwen (1981) 6 exemplaires
Inpakken en Wegwezen 1999 3 exemplaires
In haar dromen : verhalen van vrouwen over dromen, dagdromen, verlangens en romantiek (1992) 2 exemplaires
Moedertocht 1 exemplaire
Oeuvres associées
De historie van mejuffrouw Sara Burgerhart (1782) — Contributeur, quelques éditions — 134 exemplaires
De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen (2005) — Contributeur — 74 exemplaires
Kortom korte en zeer korte verhalen uit de jaren zeventig en tachtig (1985) — Contributeur — 4 exemplaires
Étiqueté
Partage des connaissances
- Nom légal
- Stamperius, Hannemieke
Stamperius, Johanna Maria Jelles - Autres noms
- Meinkema, Hannes
Abbing, Justa
Postma-Nelemans, Hannemieke
Postma, Hannemieke - Date de naissance
- 1943-09-12
- Date de décès
- 2022-11-22
- Sexe
- female
- Nationalité
- Nederland
- Lieu de naissance
- Tiel, Gelderland, Nederland
- Lieu du décès
- Amsterdam, Noord-Holland, Nederland
- Cause du décès
- botziekte (exotosen)
- Prix et distinctions
- Annie Romeinprijs (1989)
Membres
Critiques
Vous aimerez peut-être aussi
Auteurs associés
Statistiques
- Œuvres
- 45
- Aussi par
- 5
- Membres
- 404
- Popularité
- #60,140
- Évaluation
- 3.0
- Critiques
- 10
- ISBN
- 69
- Langues
- 1
Dit is een heruitgave van ‘De oerroman van het feminisme’ die voor het eerst verscheen in 1976. Toen was ik zelfs nog niet geboren ;) Ik vind het geweldig dat vrouwen (opnieuw) een podium krijgen, dus dank u Uitgeverij Prometheus.
Hoewel het boek bijna 50 jaar oud is voelt het, soms jammer genoeg, op veel vlakken nog heel herkenbaar. Op andere momenten lees je het met open mond omdat het zo ongepast is (in verband met mensen met een beperking bijvoorbeeld). Gelukkig veranderen sommige dingen wel.
Meinkema schrijft heel zinnelijk, met een eigen taalgebruik dat eerder naar spreektaal neigt dan naar schrijftaal. Daarenboven schrijft ze heel erg vanuit de beleving van een vrouw(elijk lichaam); ik kan me voorstellen dat dat in de jaren ’70 erg vernieuwend was.
Jaren geleden (als tiener) las ik Jan Rap en z’n maten en Het verrotte leven van Floortje Bloem, beide van Yvonne Keuls; En dan is er koffie deed me daar wat aan denken. Je kruipt in het hoofd en het lichaam van de personages. Rosa (het hoofdpersonage) zegt het zoals het is, het komt er onverpakt uit; vlot, bot en kort. Ongecensureerd.
Een boek waar je doorheen vliegt en dat je een inkijk geeft in een wereld uit het verleden en families in het heden.… (plus d'informations)