Ellen de Bruin

Is Lipa nu slachtoffer of dader? Is ze de laatste normale mens, of is haar denkwereld ook verknipt? Dit is een roman waarin het verleden het heden lijkt te beïnvloeden en de mensen (mensheid?) bij de afgrond zitten en daar soms overheen worden geduwd. Ik werd meegesleept door het verhaal van Lipa, totdat er een wending kwam waardoor ik ging twijfelen. Was haar verhaal wel de waarheid? Ook heb ik steeds het gevoel dat het verhaal zich in de toekomst afspeelt, maar ik weet niet precies waarom, de middelen zijn allemaal van vandaag. Al deze ingrediënten samen maken dit verhaal zo sterk dat je wilt doorlezen, ondergedompeld op het eiland. De figuur van Tjal komt wat een-dimensionaal over. Eén ding is mij duidelijk geworden: de mensheid gaat ten onder, maar niet met een klap maar met een zachte plons.… (plus d'informations)