Nom canonique: Biesheuvel, Maarten
Nom légal: Biesheuvel, Jacobus Martinus Arend
Autres noms: Blijn, D.
Overeem, Emmy van
Biesheuvel, J.M.A.
Date de naissance: 1939-05-23
Date de décès: 2020-07-30
Sexe: male
Nationalité: Nederland
Lieu de naissance: Schiedam, Nederland
Lieu du décès: Leiden, Nederland
Lieux de résidence: Schiedam Nederland
Leiden, Nederland
Études: Universiteit Leiden (rechten)
Professions: Schrijver
Dichter
Bibliothecaris
Steward
Relations: Biesheuvel-Gütlich, Eva (echtg.)
Prix et distinctions: P.C. Hooft-prijs (2007)
Erepenning van de stad Leiden (1986)
Courte biographie: J.M.A. Biesheuvel (Schiedam 1939) studeerde rechten in Leiden, was steward op een schip en bibliothecaris. Emmy van Overeem was een pseudoniem. Evenals God en D. Blijn. Hij debuteerde in 1972 met de verhalenbundel In de bovenkooi. Daarna volgden talloze bundels, altijd bestaande uit korte verhalen en novellen, waaronder De weg naar het licht, De angstkunstenaar, De verpletterende werkelijkheid, Reis door mijn kamer en kleinere uitgaven als Motje tegen gloeiend lampepeertje en Oude geschiedenis van Pa. In 2008 verscheen zijn Verzameld werk, bestaande uit al het gebundelde werk.

Biesheuvels verhalen zijn veelal autobiografisch van inslag. Hij schrijft zowel over zijn ervaringen als matroos op koopvaardijschepen, over zijn depressies en zijn verblijf in van wat hij unferfroren het gekkenhuis noemt, over zijn vrouw Eva, over zijn huis en werkkamer, over zijn jeugd. Daarnaast schrijft hij verhalen waarin fantasie de vrije loop krijgt.

‘Veel van wat Maarten Biesheuvel schrijft is waar gebeurd. Maar sommige dingen die hij schrijft zijn gelogen. Mijn moeilijkheid is dat ik nooit helemaal zeker weet of wat hij schrijft nu waar gebeurd is of niet.’

Op 15 december 2006 is aan Biesheuvel de P.C. Hooftprijs voor zijn verhalend proza toegekend. ‘Biesheuvels associatieve verteltechniek geeft zijn proza een weldadig effect en irrationaliteit en onlogica, waardoor het fantastisch element te meer een kans krijgt’, aldus de jury onder leiding van Maarten Asscher. De jury prijst verder Biesheuvels ‘verbeeldingskracht, absurdistische humor en stilistische rijkdom.’

In januari 2007 verscheen een herziene en uitgebreide herdruk van Zeeverhalen, waaraan een cd werd toegevoegd waarop Biesheuvel zijn meest recente verhalen voorleest.

Membres

Critiques

Schip in dok - Gedundrukt door Van Oorschot par J.M.A. Biesheuvel

Tot mijn grote scha en schande kende ik deze schrijver nog niet. Waar zat hij al die tijd voor mij verborgen?

Signalé

luckasz | Nov 3, 2022 |

Verhalen uit het gekkenhuis par J.M.A. Biesheuvel

Als tiener en twintiger smulde ik van de verhalen van Maarten Biesheuvel. Zijn gedachtenafslagen konden me niet gek genoeg zijn. En dan wat te denken van al die Russen die hij te berde bracht. Russische schrijvers waar ik zelf ook fan van was, gaf me een vertrouwd gevoel. Via de VPRO-radio hoorde ik hem regelmatig zijn eigen verhalen voorlezen en zo heb ik hem ook nog live meegemaakt tijdens uitzendingen vanuit café Eik en Linde. Die nasale stem alleen al maakte het voor mij indrukwekkend. Zijn voorliefde voor Moby Dick heeft mij uiteindelijk het boek doen kopen en weer veel later doen lezen. Ik kan niet anders zeggen dan dat Maarten Biesheuvel zijn verhalen mij voor een deel literair gevormd hebben.

Er volgde een periode dat ik opeens de charme van deze verhalen niet meer in kon voelen. Het was me opeens veel te veel van hetzelfde en dan die ellenlange opsommingen, wat moest ik ermee? De liefde was over, de vlam gedoofd. Iets wat ik heel erg vond maar niet wist wat ik daaraan kon doen.

Vele jaren heb ik niets van Maarten Biesheuvel gelezen. Vervolgens heel af en toe een verhaal en dat bracht toch wel goede herinneringen naar boven. En dan is daar nu Verhalen uit het gekkenhuis, een boek met voor het grootste deel verhalen die al eens eerder gepubliceerd zijn maar nu bij elkaar geharkt omdat ze zoals de titel al zegt voornamelijk op de gekte van Maarten gericht is. En ik moet zeggen dat de oude liefde weer opgebloeid is.

Nu vind ik juist al die herhalingen heerlijk omdat het de ervaringen steeds meer verdiept. In dit boek geen ellenlange opsommingen maar ik had het helemaal niet erg gevonden, ik heb ze zelfs een beetje gemist.

En waar ik het meest van onder de indruk ben, is dat door deze verhalen te lezen, ik me er weer eens over ben gaan verwonderen dat zo'n groot deel van de mensheid niet in een gekkenhuis terecht komt. Want het is toch een waanzinnige prestatie dat wij al die signalen die wij de hele dag van buiten op ons afgevuurd krijgen, samen kunnen ballen in een hanteerbaar pakket waar we betekenis aan weten te geven. De levensangst die in deze verhalen beschreven worden, komen mij nu als normaal voor, als een staat van zijn die we misschien allemaal wel eens in minder of meerdere mate hebben ervaren. Zelf verlies ik steeds vaker even de grip op de realiteit en weet er geen betekenis meer aan te geven (ook al kan ik nog steeds in de maatschappij functioneren). Wellicht dat daarom dit boek me nu zo aanspreekt.

En dat laatste maakt dat ik wel nieuwsgierig ben hoe ik als tiener deze verhalen heb gelezen. Ik weet zeker dat dit met een heel andere inslag is geweest want toen dacht ik nog alles te begrijpen maar hoe precies, kan ik niet meer terughalen.… (plus d'informations)

Signalé

Niekchen | Jan 22, 2022 |

Een Schiedamse jongen speciale uitgave Maarten… par J.M.A. Biesheuvel

Maarten Biesheuvel grew up in Schiedam, a small town known in the 18th and 19th centuries as the centre of the Dutch gin industry, which has kept quite a bit of its historic character despite being swallowed up in the 20th century by the relentless expansion of Rotterdam and its port. Maarten's father worked in the offices of a big shipyard, and in his teens Maarten worked in the docks and he went to sea on merchant ships and oil tankers a few times before returning to Schiedam to finish high-school and go on to Leiden university.

This collection, put together by Erik de Bruin to mark Biesheuvel's 80th birthday, brings together stories from throughout his writing career that draw on those early experiences in Schiedam. Much of Biesheuvel's writing was autobiographical in form, but he was first and foremost a storyteller, and it's very obvious when it's all put together like this that he routinely improved on the boring facts — several times we get contradictory versions of the same anecdote. In the case of the story about how the family house was destroyed by a bomb when Maarten was five years old, de Bruin even includes a photo to show that the house was still intact in 2019 — it was their neighbours a few doors down who were bombed out. But never mind, it's all very enjoyable, and it gives us a vivid picture of life in a Protestant family in Schiedam in the forties and fifties and of what it was like to work in the port and aboard ship in those days. And there are plenty of piquant stories of teenage sexual adventures (which generally end in farce).

Biesheuvel seems to have been a specialist in nested anecdotes, as well, and many of the stories here go three or four levels down, most notably in "Reis door mijn kamer", a forty-page tour of the objects in his study that takes us down several very deep rabbit holes into all kinds of corners of the author's past. "De Zoon" is another one where we almost lose track of the frame-story as characters tell us stories about characters telling stories about characters telling stories. In this one Biesheuvel even seems to make fun of himself by including a literal rabbit-hole descent at one point.… (plus d'informations)

Signalé

thorold | Dec 11, 2021 |

Zes novellen par J.M.A. Biesheuvel

Vroeger las ik de boeken van Biesheuvel met plezier. Nu nog wel, maar het plezier is toch wat minder. Hoewel ik het knap vind, hoe hij verhalen vertelt. Maar het kon me niet altijd boeien. Het ene verhaal is beter dan het andere. 'Reis door mijn kamer' is een klassieker.

Signalé

elsmvst | May 7, 2020 |

Voir davantage de critiques