Béla Balázs (1) (1884–1949)

Recenzoj
Citaĵo
„ Tiuj gepatroj kaj kaj aliaj homoj, kiuj firme klopodas uzi la Internacian Lingvon kiel normalan portilon de sia kulturo, devas ĝoje saluti ĉi tiun grandformatan, multkoloran libron entenantan unu fabelon kaj pliriĉigantan la infanan literaturon kaj tirl iel "nian" kulturon.
Tuj frapas la konvena multeco de multkoloraj pentraĵoj de Adam Würtz : 8 tutpaĝaj kaj 8 duonpaĝaj plus kovrilpaĝa. Tiel infano, al kiu oni rakontas aŭ voĉlegas la fabelon, bonege povas sekvi helpe de la bildoj.
En la vortotrezoro ekzistas aro da menciendaj kaj eventuale kritikeblaj eroj, ekzemple ke en tiu relative mallonga teksto aperas 26-foje la elemento "or-" (ora pafilo, ora piano, ora balailo, orhara reĝido ktp.), 10-foje la emfazo "ververa" kaj krome 9-foje "vere" aŭ "vera", kaj ke la sep reĝidoj "bele" lavis sin, "bele" viŝis siajn manojn, "bele" dankis kaj ĝenerale "bele" faradis. Ĉu la hungaran tradukintinon tro influis iu nacia lingvo? Almenaŭ germanoj belege komprenas. Du preseraroj kaj unu troa akuzativo kaj kelkaj nekonsekvencaĵoj estas listigeblaj.
Kaj la enhavo? Sorĉistino malsanigas reĝinon kaj semas malpacon inter ties sep neniam kverelintaj filoj. Ĉiu el ili imagis loĝi en aparta palaco kaj havi la malsanan patrinon ĉe si. Kiam finfine alvenas la porĉiobona medikamento, la unua reĝido postulas, ke oni portu ĝin tra la unua pordo, la dua : tra la dua, la tria : tra la tria, ktp. ktp. La moralaĵon legu el la tajpilo de la fabelaŭtoro : "...ni nur tial batalas, ĉar ni ne remarkas, ke la tuta mondo estas bela, ora karuselo-palaco, en kiu ni ĉiuj loĝas kune, eĉ se ni en- kaj eliras tra diversaj pordoj."
Mi fine plene rekomendas la libron, nelaste el la vidpunkto de eduko al internaciismo. ”
— februaro 1971, Uwe J. Moritz, Esperanto, 783 (2), p. 28… (plus d'informations)

Tratta dalla pièce brechtiana, è ambientata nei bassifondi londinesi di inizio 900 dove chi non è sfruttato è sfruttatore e tutti sopravvivono divorati dalla stessa ferocia, dimenticando la dimensione umana. Peachum, organizzatore di una vasta rete di finti accattoni londinesi, viene a scoprire la relazione che lega la figlia Polly al malvivente Macheath e monta su tutte le furie; ciò non impedisce ai due di sposarsi ugualmente. Intanto Peachum è deciso a eliminare l'indesiderato genero. La resa filmica di Pabst concede eleganza narrativa al capolavoro brechtiano, fascino noir e un amore più empatico e viene per questo considerata da molti la sua miglior resa cinematografica, impreziosita dalle musiche di Kurt Weill. (fonte: retro del dvd)… (plus d'informations)

Von der Spitze des Monte Cristallo erstrahlt in Vollmondnächten ein geheimnisvolles blaues Licht, das schon viele junge Männer zum nächtlichen Aufstieg verführt und in den Tod gerissen hat. Die abergläubischen Dorfbewohner geben dem Bergmädchen Junta die Schuld und fürchten sie als Hexe. Junta kennt das einzige den Weg zum blauen Licht, das von einer Kristallgrotte ausgeht, die im Mondlicht schimmert. Eines Tages folgt ihr der Maler Vigo heimlich in die Berge. Er verrät Juntas Geheimnis und löst damit eine Katastrophe aus... (fonte: amazon.de)… (plus d'informations)