It's better than the first book, but that's really not saying much. This series could have been much better if it had had a better plot, better writing, and better characterization.

Oh, wait..

Overall, a disappointment. While I appreciated Weeks' willingness to be honest with the realities of war, very little else impressed me in this series - would not recommend.
( )

F/SF

Great finish to the series. Loved how everything seemed to come together and get resolved. ( )

In dit derde deel hebben Logan en Dodar hun handen vol. Logan probeert uit alle macht zijn land te behoeden tegen vijanden van binnenuit en van buitenaf. Dodar groeit in zijn rol als Nachtengel, maar komt klem te zitten tussen twee vrouwen. Ondertussen staat er een verrassende nieuwe Godkoning op en maakt een godin zich op om de wereld te verwoesten. Voor Dodar is er nog maar één weg mogelijk: hij moet een godin vermoorden.

In het eerste boek is de leefwereld van Dodar nog beperkt tot vooral de stad waarin hij opgroeit. Het tweede deel focust zich vooral op zijn land. Maar nu in het derde deel worden er landen en gebieden bij betrokken die tevoren hooguit vernoemd werden. Daardoor krijg je als lezer langzaamaan oog voor de schaal waarop zich de gebeurtenissen afspelen. De personages zijn stuk voor stuk meeslepend en trouw aan hun eigen opvattingen en karakter. De serie is zo goed geschreven dat je niet eens in de gaten hebt hoeveel karakters er eigenlijk zijn, want je volgt ze moeiteloos. De enige die wellicht wat verder uitgediept had kunnen worden is Neph Dada. Ik heb niet echt een idee wat hem heeft gemaakt tot wat hij nu is en dat vind ik jammer. Maar dat is wat mij betreft het enige kleine minpuntje aan dit boek. De donkere en gewelddadige sfeer, evenals de enorme vaart waarin je als lezer wordt meegesleurd, komen in dit deel echt tot een hoogtepunt. Het is echt een waanzinnig slotoffensief dat hoopvol, maar toch meedogenloos eindigt. In het hart van dit verhaal zit zo enorm veel: bruut geweld, wanhoop, hoop, liefde, haat, vergeving, vreugde en verdriet. Noem een emotie en ik heb hem gevoeld tijdens het lezen van dit boek. Deze serie eindigt nog spetterender dan hij begon en ik ben maar al te blij dat er wat draadjes in het einde verweven zijn, waar Brent Weeks gemakkelijk verder op zou kunnen borduren. Dit was echt een episch eind aan een geweldige serie
( )

http://pro-libertate.net/20121228/195-read-beyond-shadows ( )