Het boek “De psychologie van de topsporter” van Bert de Cuyper (KULeuven) heeft me echter veel bijgebracht, al vrees ik dat ik natuurlijk een stresskip zal blijven. Vooreerst (en dat staat bij het nawoord) : topsporters zijn ook maar mensen. Paula Radcliffe :

“De grote waarheid is dat we menselijke wezens zijn, en geen machines; mensen met emoties, eigenaardigheden en zwakheden : ze horen bij ons evenzeer als onze sterktes”.



Toch zijn die topsporters ook uitzonderlijke wezens. Bewijze ervan hun “monomanie” (= positiever gesteld dan obsessie), discipline en wilskracht.

Ongeveer alle mogelijke onderwerpen komen in het boek aan bod, allemaal netjes alfabetisch gerangschikt, gaande van, zoals de ondertitel het zegt van “aandacht tot zwart gat”. Ook fijn is dat een resem van topsporters, door middel van citaten, aan bod komt. Het gaat daarbij om bijna uitsluitend Olympiërs, zowel uit België als het buitenland. Na verloop van tijd krijg je zelfs voorkeuren voor bepaalde sporters (juist door hun citaten), zo wil ik na het lezen van dit boek wel eens ‘Goud” van Michael Phelps lezen.

Het boek brengt je inzicht bij voor wat betreft het mentale aspect van het sporten. Het is inspirerend en motiverend, want gaandeweg leer je dat topsporters tal van keren ‘falen’ om dan te pieken. Het is het verhaal van altijd maar doordoen, ondanks tegenslag, blessure, angst, tegenvallende resultaten. Misschien is het wel in dat (intelligent) doordoen dat de topsporter zich onderscheidt. ( )