abbandonato al 3%
da riprendere in futuro

Alice in Stoomland begint met een aantal korte fragmenten, die heen en weer springen tussen heden en verleden en tussen Ben en Alice. Dat maakt dat ik me verwilderd afvroeg waar dit in hemelsnaam over ging. Intrigerend, dat wel, maar ik was blij toen het verhaal in een wat rustiger vaarwater kwam en wat langer over Alice ging. De duistere wereld waarin zij leeft is erg origineel en de wezens erin ook. De geschiedenis van Stoomland is goed beschreven, zonder te aanwezig te zijn. Dit steampunk verhaal lijkt op één lange hallucinatie en daar draait het in dit boek ook om: wat is echt en wat niet. Kun je je ogen altijd geloven en klopt jouw waarheid wel met de werkelijkheid? Daarnaast zit er een flinke dosis actie en geweld in om je op het puntje van je stoel te houden. Dit is misschien geen boek voor iedereen, maar ik vond het een origineel en verfrissend verhaal, waar je goed je aandacht bij moet houden wil je alles kunnen blijven volgen. ( )

La prima metà fa un po' rimpangere Pan, ed esaspera le ingenuità di forma e devices.
La seconda, mi pare, lo supera. ( )

Un libro molto strano, al pari di Pan come stranezza ma non come qualità. In Pan vi era stato un riferimento ad Alice, come in Alice ci sono stati vari riferimenti a Pan. Entrambi hanno l'elemento comune dei tre Aspetti. Pan però mi è piaciuto molto di più di Alice. Alice è scritto in modo strano, con schemi e salti che mi hanno dato fastidio durante la lettura.
La storia è carina, ma centra poco e niente con la storia originale di Alice. E gli unici personaggi di cui mi interessava qualcosa erano Chesy e, un po', Zap.
I personaggi sono abbastanza assurdi, troppo per me, ma alla fin fine la storia mi è piaciucchiata ( )

abbandonato al 3%
da riprendere in futuro